14 september 2025
Gemeente van Jezus Christus,
Ben jij blij met Jezus?
Die vraag stond in een van de stukken die ik deze week las over de tekst van vandaag. Ben jij blij met Jezus? Het was een vraag die me prikkelde en bezighield. Het is namelijk niet een woord dat ik snel zal gebruiken als het over Jezus’ plek in mijn leven gaat. Het is eerder een zoeken of dankbaarheid of inspiratie dat bij me opkomt.
De verhalen van die we gelezen hebben zijn een reactie op mensen die uit de grond van hun hart zouden zeggen: nee, wij zijn niet blij met Jezus. De voorbeeldverhalen, gelijkenissen, zijn een reactie op het gemopper dat Jezus hoort. Verschillende omstanders zijn aan het klagen dat hij zich niet gedraagt zoals het ‘hoort’. Jezus houdt zich niet aan de regels. Hij gaat om met mensen met een slechte reputatie. Hij laat zich uitnodigen door allerlei mensen die niet deugen en lijkt het niet erg te vinden met hen om te gaan. Terwijl in de Bijbel, bijvoorbeeld in Psalm 1, staat dat je beter niet met dit soort mensen om kan gaan. Vooral omdat ze je misschien af kunnen leiden van de weg met God in je leven.
Met 3 verhalen geeft Jezus antwoord op de vraag die niet uitgesproken word: waarom doe je dit?
Het derde verhaal over de verloren zoon lezen we over twee weken op de startzondag. Vandaag dus de twee verhalen ervoor.
Bij het tweede verhaaltje heeft Dominic Feti dit schilderij gemaakt. Kijk er even naar. Wat valt je op? Waar blijf je bij hangen?
We zien een vrouw die met een lamp haar huis doorzoekt. Het krukje ligt op de kant en daarop liggen de 9 andere muntjes. Verschillende kledingstukken zijn uit de kist gehaald en op de grond gegooid. Alles heeft ze gedaan om haar muntje te vinden. Mij viel vooral de hele grote schaduw op die haar lamp maakt. Het is bijna alsof er een heel groot monster achter haar staat.
De kunstenaar heeft in zijn schilderij heel goed duidelijk kunnen maken hoe bedreigend de situatie is. Een drachme lijkt misschien niet veel, het is ‘maar’ een dagloon. Aan de andere kant kan die ene munt het verschil maken tussen een dag wel of niet te eten hebben.
In Jezus tijd waren veel mensen arm en konden ze zich goed voorstellen hoe belangrijk het voor deze vrouw was om die ene munt weer terug te vinden. Ze zullen zo meegeleefd hebben met het verhaal dat ze net zo blij waren toen het muntje werd gevonden als de vrouw en haar vriendinnen in het verhaal.
Dat is wat Jezus de mensen wil laten voelen die naar hem luisteren. Hoe blij je bent als je iets vindt dat heel belangrijk voor je is en je kwijt was. Zo blij als jij je nu voelt, zo voelt God zich zegt Jezus. In het evangelie van Lucas staat vaak dat de mensen blij zijn, denk bijvoorbeeld aan de herders of de wijzen bij de geboorte van Jezus. Vreugde voelen zij in hun hart zo staat er. Dit is een van de weinig teksten waar Lucas zegt dat God blij is.
Zoals de vrouw ontzettend blij was toen ze haar munt weer vond, zo is God blij met iedereen die hem gaat volgen. Die zich omkeert en de weg van God gaat wandelen in het leven.
God is blij met jou, dat jij naar me toegekomen bent zegt Jezus tegen de tollenaars en de zondaars die naar hem zijn komen luisteren. Net zo blij als deze vrouw die haar hele belangrijke munt teruggevonden heeft.
Het is niet de enige gelijkenis die Jezus vertelt om zijn punt te maken. In het eerste verhaal maakt Jezus duidelijk hoeveel God ervoor over heeft om die blijdschap te voelen. Daarvoor gebruikt hij het beeld van een herder die op zoek gaat naar een schaap dat kwijt is. Om het ene schaap te vinden laat hij de 99 anderen achter in de woestijn en gaat hij op zoek. Je kan zeggen dat de herder veel vertrouwen heeft, maar je kan ook zeggen dat het gewoon dom is wat hij doet. Waarom zou je het risico lopen 99 schapen kwijt te raken om er één terug te vinden? Dat is een onverantwoord bedrijfsrisico.
Dat is heel logisch gedacht, maar God gaat heeft soms zo zijn eigen manier van dingen doen. Mensen horen niet op een rekening thuis met de vraag of zij de inzet waard zijn. Mensen horen niet afgeschreven te worden omdat ze kansloos of hopeloos zijn.
Zo wordt er vaak genoeg in onze wereld naar mensen gekeken. Daarom krijg je misstanden als de toeslagen affaire, of families die niet in Nederland welkom zijn terwijl hun kinderen hier geworteld en opgegroeid zijn. Ze zijn te duur, te anders of je kan ‘gewoon’ meewerken omdat je doof bent of een andere handicap hebt.
God handelt niet altijd, of zelfs vaak niet, volgens onze menselijke logica en Jezus dus ook niet. Voor hem is ieder mens de moeite waard om energie in te steken. Juist als ze afgedwaald zijn en zoekend zijn in het leven. Vooral die mensen die op zoek zijn om ergens bij te horen. Hij zoekt de mensen die willen weten dat er van hen gehouden wordt. Hij is zonder ophouden op zoek naar de mensen die een rommel maken van het leven en niet weten waar ze moeten beginnen om te veranderen.
De twee verhalen geven zelfs de indruk dat de boel niet compleet is zonder deze mensen. Dat de kerk van Jezus juist deze dwalers, zoekers en fouten makers nodig heeft om compleet/heel te zijn. De vreugde is groot als de ene weer terug is om alle 100 of alle 10 weer bij elkaar te hebben. Daar is het God uiteindelijk om te doen, om iedereen thuis welkom te heten.
Daarom is lang niet iedereen blij met Jezus. Hij gooit overhoop wat de mopperaars van toen, maar ook wij zeker menen te weten. Hij zet vraagtekens bij hoe wij met Hem en met elkaar omgaan. Dat schuurt en doet soms pijn.
Want je kan zeggen dat Jezus op God zijn Vader doelde toen hij het beeld van de herder gebruikte. Dat God er alles voor overheeft om mensen te vinden. Om hen terug te brengen op de weg met Jezus.
Maar misschien is vraagt Jezus ook aan de mopperaars: wat voor herder ben jij? De mopperaars waren vaak de leiders van het volk. Zij hadden de verantwoordelijkheid om mensen bij God te brengen. Ze moesten de mensen vertellen over Gods liefde en de weg naar hem toe wijzen. Jezus vraagt: ‘Doen jullie wel voor iedereen je best? Heb je duidelijk wie Gods boodschap van liefde en vergeving het hardst nodig hebben?’
Als we die vraag even doortrekken naar het heden. Wie ‘missen’ wij dan nog in de kerk? Zonder wie zijn wij eigenlijk niet compleet als kudde van Jezus? Dat zijn dus niet noodzakelijkerwijs onze vrienden, maar kunnen ook de mensen zijn met wie het moeilijk vinden om mee om te gaan. Omdat ze zo anders denken, omdat we ze niet begrijpen, omdat er in het verleden iets gebeurd is, omdat….
Juist in deze tijd, waarin we merken hoe mensen steeds meer tegenover elkaar komen te staan, waar verschillen uitvergroot worden, is dat een schurende boodschap. We leven in een tijd waarin politieke verschillen worden opgelost door de tegenstander neer te schieten, zoals in de VS deze week. En dan zeggen we: dat gebeurt in Nederland niet. Maar ondertussen vragen we ons of de verkiezingen een uitslag zullen brengen die werkbaar en regeerbaar is.
Deze twee verhalen van Jezus laten zien hoe ver God bereid is te gaan om compleet te zijn en de vreugde daarvan te ervaren. Het is een boodschap die niet altijd gemakkelijk is, maar die ons wel verder helpt om mens te zijn zoals God het droomt.
Dus: ben je blij met Jezus?
Uiteindelijk misschien wel, omdat juist die schurende boodschap laat voelen hoeveel Gods liefde echt waard is. Deze goede herder, zoals dit schilderij van Jaap Min, zoekt iedereen, maar dan ook echt iedereen.
Dat is niet alleen maar romantisch. God is op zoek naar een ieder van ons, Hij wil ons dragen, juist als we afgedwaald zijn. Maar Hij zoekt niet alleen ons, maar iedereen. Daders en slachtoffers, succesvol en arm, machtig en machteloos: allemaal heeft God ze nodig. Bij ieder die hij vindt voelt God diepe vreugde en is zijn uitnodiging: kom, wees blij met mij. Bij ieder mens die zich weer door God laat dragen viert de hemel feest.
Dat dit visioen ons motiveert en uitdaagt om blij te zijn met Jezus die ons in verhalen en in zijn daden heeft laten zien hoe onvoorwaardelijke liefde en trouw er uitziet. Die ons uitdaagt: kom en doe als ik doe.
amen
