Het doel van ons gemeente-zijn is dat we als gemeente(leden) groeien in de verborgen omgang met God, groeien in de onderlinge gemeenschap, samen één zijn in veelkleurigheid, verbonden met, gastvrij naar en dienstbaar aan de samenleving en de wereld.

5 juli 2020

Gemeente van Jezus Christus,
Er staan in de Bijbel weinig verhalen over Jezus toen hij kind was. De schilder John Everett Millais https://nl.wikipedia.org/wiki/Christus_in_het_huis_van_zijn_ouders heeft geprobeerd te bedenken hoe het er bij Jezus thuis vroeger uitgezien moet hebben. Wat zien?
• Maria die Jezus een kus geeft
• Jozef en Jezus’ broer Jakobus die aan een deur werken (Jezus vergelijkt zichzelf later met de deur van het leven)
• Op de trap zit een duif
• Jezus is gewond aan hand en voet (zoals hij dat ook was toen hij gekruisigd was)
• We zien de oma van Jezus
• We zien schapen (Jezus als de goede herder)
Zo kan het er uitgezien hebben bij Jezus thuis, maar we weten er niets over. (beamer op zwart) Het enige verhaal dat we kennen over toen Jezus kind was, is het verhaal dat we gelezen hebben. Het verhaal over Jezus die als jongen van 12 in de tempel achterblijft.
Voor het feest van Pasen is Jezus met zijn ouders in Jeruzalem geweest. Nu moeten ze weer 100 km teruglopen van Jeruzalem naar Nazaret. Dat deden de mensen vaak in grote groepen, dat was veiliger. De moeders liepen met de kleine kinderen in een rustig tempo. De mannen liepen met de oudere jongens daar wat vooruit. Jezus kon als jongen van 12 met beide groepen meelopen. Dus Maria dacht vast dat Jezus’ bij Jozef was en Jozef dacht vast dat hij met Maria meeliep. Aan het einde van een lange dag lopen komen ze er achter dat dit niet zo is. Ze vragen overal rond, maar niemand heeft Jezus gezien!
Wie van jullie is wel eens zijn papa of mama kwijt geweest?
Welke ouders zijn wel eens hun kind kwijt geraakt?
Als je je ouders kwijt ben kan je bang zijn, verdrietig. Je hoopt dat er iemand is die je kan helpen je ouders weer te vinden.
Wij zijn ook wel eens een van onze kinderen kwijt geweest. De hele winkel 5 keer door en niets te zien. Bleek diegene zich uiteindelijk tussen de tapijten verstopt te hebben!
Je schrikt ontzettend, maakt je zorgen en wordt boos tegelijk.
We lezen hoe Maria reageert. ‘Kind, waarom heb je ons dit aangedaan? We hebben met angst in het hart naar je gezocht!’ Hier klinkt een hele bezorgde moeder die op is van de zenuwen. Ze is blij en boos tegelijk. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze zo reageert.
Jozef en Maria vinden Jezus uiteindelijk in de tempel, het huis van God. Op de pleinen van de tempel zijn altijd wel geleerde mannen die met elkaar praten over God en over de Bijbel. In hun midden zit Jezus.
De kunstenaar Max Liebermann heeft er dit schilderij bij gemaakt https://wjdw.nl/2015/12/11/bijbelse-kunst-in-china/. In het midden zien we een kleine Jezus en verschillende mannen luisteren aandachtig naar wat hij te zeggen heeft.
Of wat vinden jullie van dit raam https://wjdw.nl/2015/12/11/bijbelse-kunst-in-china/? Het is te vinden in de kerk bij de Chinese stad Suzhou. Sommigen mensen hebben een boek vast om te controleren wat Jezus zegt. Een ander heeft zijn hand achter zijn oor om niets te missen.
Jezus luistert naar de wijze mannen bij wie hij zit. Hij stelt vragen omdat hij nieuwsgierig is. Hij wil meer weten, wil leren. Hij gaat met ze in gesprek, want er staat dat iedereen verbaasd is over zijn wijsheid.
Als jongen van 12 is Jezus in de tempel omdat hij daar het dichtst bij zijn hemelse Vader is. De tempel was het huis van zijn Vader. Daar werd gebeden en geofferd. Dichterbij God kon je niet komen. God had zelf belooft: op die plek kan je mij vinden.
Maar zijn ouders begrijpen hem niet. Waarom is hij hier, wat heeft hij hier te zoeken? Aan zijn antwoord merk je dat Jezus eigenlijk niet snapt waarom zijn ouders het niet snappen. ‘Waarom hebben jullie mij gezocht?’ vraagt hij.
Zijn antwoord klinkt als het antwoord van een zelfbewuste tiener die zijn eigen weg kiest. Hij doet niet zomaar alles wat zijn ouders willen dat hij doet. Eigenlijk deed Jezus dat zijn hele leven. Zijn eigen weg kiezen. Niet omdat hij zo graag eigenwijs wilde zijn, maar omdat hij wist wat hij wilde. Hij wilde vertellen over Gods droom voor de wereld. Hij werd vrienden met de mensen die niet populair waren. Hij probeerde mensen hoop te geven door ze bijvoorbeeld te genezen. In dit kleine verhaal zie je dus al veel van wie Jezus later zal zijn.
Jezus kiest er als nog relatief jonge jongen voor om naar te tempel te gaan. Zonder rekening te houden met de plannen van zijn ouders. Hij wilde graag heel dicht bij God zijn Vader zijn. Maar hij wilde daar ook zijn omdat hij meer over God wilde leren. Gods droom voor de wereld nog beter wilde leren kennen. Daar in de tempel kon hij met andere mensen over God en het geloof praten. Hij wil zich bezig houden met de dingen van God. Dat was zijn doel in het leven. De tempel was dus een plek waar hij het daarover kon hebben.
De tempel is er niet meer, maar nog steeds zijn er plekken waar God heel dichtbij kan zijn. De kerk is één van die plekken. Hier wordt gebeden, we zingen (als dat mag) en we luisteren naar verhalen uit de Bijbel. We praten hier met elkaar over God.
Afgelopen week heb ik de jongeren gevraagd met welke woorden ze onze kerk zouden omschrijven. Dit is de woordenwolk die hier uitgekomen is. We zien woorden als mooi gebouw en vergrijsd, maar ook woorden als gezellig, betrokken, gastvrij en diaconaal. Midden in de woordenwolk staat het woord liefde. Een heel belangrijk woord in het geloof. Want God houdt ontzettend veel van ons.
Al die woorden vertellen wie onze gemeente is. Ze vertellen waarom we hier komen. We komen hier omdat het gezellig is en we horen over de liefde van God. We komen hier omdat we ons welkom voelen en samen met elkaar over het geloof kunnen praten.

Wat hebben we dat de afgelopen maanden gemist. Vandaag is onze ‘back to church Sunday’: terug naar de kerk.

We mogen hier weer met elkaar zijn. Wat vind ik het fijn om jullie allemaal weer te zien! Maar het mooie in het plaatje vind ik ook het symbool voor email. Dat staat voor mij symbool voor de afgelopen tijd waarin we als kerk heel veel online ontmoetingen hebben gehad. Via de digitale weg kunnen we ook kerk met elkaar zijn hebben we ervaren. De kerk is een gebouw, maar de kerk is ook de gemeenschap van mensen. Al deze mensen hier in de kerk en thuis op de bank, wij zijn samen de kerk.

Vandaag vieren dat we weer naar de kerk mogen. Ons mooie gebouw waar velen van ons graag komen. Zoals Jezus er naar verlangde om in de tempel te zijn, zo verlangen wij ernaar om in de kerk te zijn. Om even stil te zijn, muziek te horen, Bijbelverhalen te lezen, elkaar te ontmoeten en met elkaar te praten over het geloof. Dan voelen we waarom we geloven en helpen we elkaar om dicht bij God te zijn.
Ik hoop dat dit verlagen jullie en mij nog veel vaker hier naartoe brengt.
Amen