25 juni 2017
Schriftlezing: Mattheus 28:20 Openbaring 1: -20
Tekst: “En Hij legde Zijn rechterhand op mij…..”
(Openbaring 1:17b)
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
Zusters en broeders,
Ziet u hem lopen daar….?
Die wat oudere man..
op die zondagmorgen
op dat stille strand van dat kleine eiland Patmos….vlak onder de kust van Klein Azie
Hij…de stokoude apostel Johannes!
Verbannen naar dit afgelegen eiland.
Waarom?
Wel…omdat hij de naam van zijn Heiland Jezus Christus blééf noemen.
Ook toen de mensen in Efeze tegen hem zeiden:
“Mond houden jij over die Jezus!
Heb niet het lef om Zijn Naam nog een eer op de lippen te nemen.
Zwijg…….want anders!””
Ja anders….:
• gevangenis….slagen…honger…lijden…de dood.
Maar hij
de apostel van de liefde….
– die zijn Heer zo intens liefhad
– en onder het kruis zo onnoemelijk geleden had om wat zijn Heer werd aangedaan
Hij zwijgen….. over zijn Redder?
over de Redder van de wereld?
En als voorganger van de gemeente de mensen in de steek laten…?
Onmogelijk voor hem.
Dáárom… verbannen.
En tegelijkertijd….hoe vele anderen zijn in het grote Romeinse rijk door keizer Domitianus niet op de brandstapel gebracht…..of voor de leeuwen gegooid?
• duizenden en nog eens duizenden toch !
Christenvervolgingen……alleen maar iets uit een ver verleden?.
Noord Korea :
• een gigantisch lijden van de christenen daar
meer dan 50. 000 christenen in de meest strenge concentratie kampen onder de meest barre omstandigheden!
Saoedie Arabië
• geen enkele kerk te vinden daar. Strikt verboden
• gastarbeiders, die soms in het aller diepste geheim bijeenkomen…spelen met hun leven..
Irak/Syrië.
• de meest afschuwelijke moordpartijen op christenen daar door Isis.
• soms mannen en jongens
– doodgeschoten voor de ogen van vrouwen en meisjes
– en de vrouwen en meisjes daarna verkracht/ weggevoerd en als seksslavinnen gebruikt.
Wáár, brs en zrs, ….wáár is
– ons voortdurend meeleven met de lijdende kerk in onze dagen?
– wáár zijn onze gevouwen handen voor ze?
Is een kerk in onze tijd ook maar iets waard ….als dít fundamentele zou ontbreken?
Zie …terwijl hij daar loopt..op die zondagmorgen langs dat stille strand..
“Zie…..opeens”” – zo schrijft hij later..
Opeens
overkwam het me daar!
Raakte de Geest van God mij
– op een heel bijzondere wijze aan
En kreeg ik een visioen.
Van Godswege!”
“En ik zag.!””………Ja….wat zag je, Johannes?
Ja, ik zag zeven gouden kandelaren/lampenstaards
Kandelaar….beeld voor de kerk hier.
Zeven kandelaren….(7 getal van de volheid)
– beeld voor de ganse kerk op aarde dus.
Een gewone kandelaar…..dat is licht verspreiden
Zo dus ook de kerk………… licht verspreiden!
Roeping van haar is het!
• Taak….opdracht
Ook van onze Protestantse kerk in Nederland.
Ook van de Protestantse gemeente in Weesp en Apeldoorn:
• “Kerk.….v e r s p r e i d l i c h t !”
Maar verspreidt ze inderdaad “licht” in de wereld/in ons land?
Ja….alleen als ze olie heeft!.
– de olie van de Heilige Geest.
Alleen als ze tot vanuit haar tenen zingt:
• Heer, raak mij aan met uw adem
• Reik mij uw stralend licht
Strekt zij….strekken wij/ u en ik
– ons écht uit …..naar het steeds weer opnieuw vervuld worden met de Heilige Geest?
Verlangen we intens naar
– de volheid van de Geest
– naar de gaven van de Geest?
– naar de vruchten van de Geest
– naar de leiding van de Geest?
Immers…als er geen olie..…geen Heilige Geest is…dan ..dan is het toch leeg en nog eens leeg….?.!
En zie…
tussen de kandelaren ziet Johannes in zijn visioen
• iemand als een Mensenzoon””
En het flitst door hem heen:
– dat is het boek Daniel…hoofdstuk 7….13 e vers.
* de Mensenzoon!..…aanduiding voor de Messias daar.
En hier: tussen de kandelaren is Hij
tussen de gemeenten:
Hij…Jezus Christus
• Opgestaan!
• Opgevaren!
• In de hemel!
* Zittend aan de rechterhand van God
Maar hier ook: t e m i d d e n v a n d e k a n d e l a r e n.
– Dichtbij …..zijn kerk dus
• Dichtbij ……de vervolgde gemeenten van toen… en nu!
En zijn kleed..zo ziet hij…
• heel lang is het.
• tot aan zijn voeten reikt het
Net als bij de hogepriester
Ja….Priester is die “”Mensenzoon””
– voorbede verrichten…doet Hij dus
Ook voor de gelovigen die heel zwaar vervolgd worden.
Toen ……en nu
En op borsthoogte:
• -een gouden gordel
Macht heeft die Mensenzoon dus.
– Koninklijke macht!
De Opgestane Vorst van Pasen is Hij!!
– Hij..…Christus de Heer!
En als hij zijn hoofd en zijn haren ziet:
– wit zijn ze
– als “”witte wol …als sneeuw”.
“Kleur van hemels licht ….en heiligheid”….beseft Johannes.
• De Mensenzzon….volstrekt heilig is hij
-Christus.
En als Johannes dan het HELE AANZIEN van de Mensenzoon ziet…..dán..dán is voor hem
” gelijk de zon, die schijnt in haar kracht””
“”En toen ik Hem zag…””zo schrijft Johannes
“”Ja…….Johannes……wat toen?
Toen je Christus zó zag
in alle glorie..macht en majesteit
op die zondagmorgen
verlicht door Gods Geest
in de bioscoopzaal van God
Ging er toen een trilling
• van gigantische vreugde
• van hemelse gelukzaligheid door je heen?
Ben je toen op dat eenzame strand daar in een geweldige praise jubel uitgebarsten..?””
Ho e z e g t u , J o h a n n e s….
U h e b t d a t t o e n n i e t g e d a a n ?
“Nee….
Mijn adem stokte
Ik sidderde over al mijn leden
Ik ging finaal door mijn knieën
Ik kon het niet meer aan
Ik….
met al mijn gebrokenheid
met heel mijn zondig bestaan
tegenover
• zó veel heiligheid…….zó veel macht en ……zó veel glorie!
Het was te heerlijk voor me….te magnifiek…..te groots…!
Ik ..zondig mensenkind…ik kón dat niet verdragen!
Gaat dat niet radicaal in tegen de geest van de tijd, brs en zrs:
– zo’n grondhouding?
” Wát…….?
Tegenover God je mannetje niet staan?
Tegenover God niet overeind blijven?
Je zondig voelen..?
• M e n e er/m e v r o u w …… w a a r h e b t u h e t o v e r?
Trouwens…… heeft ooit een van onze moderne schrijvers niet gezegd:
“- De techniek…dat is het lijk van God..?!!””
–
“Wij …ontwikkelde en wetenschappelijk goed gevormde mensen…..wij maken toch door onze vooruitgang God overbodig..?.!
Ja dat is de droom van de moderne mens zonder God.
Hij waant zich god.
Dat is zijn illusie
“En toen ik Hem zag”
…—–ja wat toen Johannes?
Ja…toen viel ik als dood voor zijn voeten..””
En dan opeens….terwijl hij – in dat visioen – als dood aan de voeten van Christus ligt voelt hij iets.
– iets op zijn schouder
– een aanraking is het
o van Bovenaf.
En het flitst door Johannes heen:
“Dit is de hand van Hem, die ik hoorde en zag
Hij is het, die me aanraakt.
Hij is het die me bemoedigt”
E n…. H i j l e g d e Z i j n r e c h t e r h a n d o p m i j (vs.17b).
Zeggen wij dat Johannes na vanmorgen ?
Kunnen we dat?
Durft u dat?
• “”en Hij legde zijn rechterhand op mij””
Of is dit alleen iets van “toen””
– iets voor Johannes daar op Patmos
maar niet voor ons …niet voor u ..niet voor mij?
Als iemand ons vanmorgen zou vragen:
Zeg vertel eens
– heeft Christus ooit eens in je leven Zijn rechterhand op je gelegd
kún je dan …mág je dan daar “ja” op zeggen?
Mijn antwoord is: JA…DAT MOGEN WE.!!
En waarom?
Wel…omdat dat een keer GEBEURD is.
Toen …op die zondag.
Te midden van al die mensen.
Toen u (misschien wel hier of ergens anders)
door uw vader en moeder naar het doopvont bent gedragen…
(of dat u bij een olwassendoop zelf naar voren kwam) …
En
daar toen water over uw hoofd ging
En op dat heilig moment
– bij het uitroepen van de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest
de drieenige God tegen jou gezegd heeft:
• Jan…Annie….Willem….Jacqueline
• Ik heb je bij je naam geroepen en je bent van Mij.
Aangeraakt
– Sacramenteel- door Christus bent u toen.
In dat heilig moment op je neergelegd toen
– al Gods beloften .
In dat heilig moment gekust bent u toen
– met de kus van Christus onuitsprekelijk grote liefde en genade.
Een kus van Christus
– die op je blijft
– je vergezelt ..alle dagen …tot op je sterfbed toe ..
Een kus….aangebracht op je lichaam ..
er op uitgetekend……..
in het kruisteken dat je op je voorhoofd ontving.
“”En Hij legde Zijn rechterhand op mij “”
En trouwens…als je op je kamer zit
En in de bijbel aan het lezen bent.
En dan opeens…
– iets spreekt je heel persoonlijk aan.
– tot in het diepst van je ziel ben je getroffen.
Kan het dan niet zo zijn dat op dát moment Christus a.h.w. Zijn rechterhand op je legt?
Je zit in de kerk zit.
Er wordt gepreekt.
En opeens…..
– begint het woord van God je al meer en meer te boeien en je al dieper en dieper te raken.
– en ook al dieper en dieper neer te dalen in je ziel.
En je begint je te voelen:
– het is God die nu werkt.
– het is de Geest, die tot me spreekt.
Kan het dan niet zo zijn dat Christus op zo’n moment Zijn rechterhand op je legt?
Is dán de gekruisigde en opgestane Heer
– de Mensenzoon tussen de kandelaren-
niet dicht…….ja héél dicht bij je?
Dát …te mogen weten…
Dát… te mogen te beseffen
Dát …te mogen ontvangen…
Dát is
toch gigantische rijkdom………………..!
en grandioze genade…!…
Ik las over een welvarend man.
Met zijn zoon verzamelde hij kunstschatten.
Ze hadden van alles in hun collectie…van Picasso tot Raphael.
Regelmatig stonden ze samen deze grote kunstwerken te bewonderen.
Toen de oorlog in Vietnam uitbrak werd de zoon opgeroepen
en naar het oorlogsgebied gestuurd.
De zoon was een moedig soldaat …en stierf in de strijd, terwijl hij het leven redde van een andere soldaat.
De vader kreeg het bericht en rouwde hevig om het verlies van zijn enige zoon.
Ongeveer een maand later, vlak voor kerst, werd er bij de vader op de deur geklopt.
Een jonge man stond aan de deur met een groot pakket in zijn handen.
“Mijnheer,” zei hij, “u kent mij niet.
Uw zoon is gestorven terwijl hij mijn leven redde.
Hij heeft meerdere levens gered die dag!
En terwijl hij mij droeg werd hij dodelijk in het hart getroffen door een kogel.
Uw zoon sprak vaak over u en uw liefde voor de kunst”.
De jonge man overhandigde het pakket.
” Ik weet, dat het niet veel is en zeker niets vergeleken met de grote kunstwerken, die u hebt maar ik geloof dat uw zoon zou willen dat u dit kreeg”.
De vader opende het pakket.
Het was een portret van zijn zoon, geschilderd door de jonge man.
Hij keek met bewondering naar de manier, waarop de jonge man de persoonlijkheid van zijn zoon had weten vast te leggen in het schilderij.
-12-
Tranen vulden de ogen van de vader terwijl hij het schilderij bekeek.
Hij dankte de jonge man en bood aan om voor het schilderij te betalen.
” Nee, echt niet.
Ik kan niet terugbetalen wat uw zoon voor mij heeft gedaan.
Dit is een geschenk”.
De vader hing het schilderij boven de schoorsteen mantel.
Elke keer als hij bezoek kreeg toonde hij eerst het schilderij van zijn zoon voordat hij de rest van zijn collectie liet zien.
De vader overleed enkele maanden later.
Er zou een grote veiling worden gehouden van alle verzamelde kunstwerken.
Er verzamelde zich een groot publiek, opgewonden dat
zij de kunstwerken konden zien en de mogelijkheden om daar iets van te kopen.
Op het podium stond het schilderij van de zoon.
De veilingmeester klopte met zijn hamer.
” “We starten het bieden met dit schilderij van de zoon.
Wie biedt er op dit schilderij?”
Het was stil.
Toen riep iemand van achter uit de zaal:
“Wij willen de beroemde werken zien.
Sla dit schilderij toch over”!
Maar de veilingmeester bleef volhouden.
“Wie gaat er bieden op dit schilderij?
Wie start het bieden? 100,- dollar? 200,-?
Een andere stem uit de zaal riep boos:
” We zijn niet gekomen voor dit schilderij!
We zijn gekomen om de meesters te zien, de van Goghs en de Rembrandts te kopen.
” Schiet nou eens op en kom met het echte werk! ”
De veilingmeester ging door:
“De zoon! De zoon!
Wie neemt de zoon?”
Uiteindelijk kwam er een stem van achter uit de zaal.
Het was de tuinman, die al jaren voor het gezin had gewerkt.
” Ik bied 10,- dollar voor het schilderij”.
Als arme man was dit alles wat hij zich kon veroorloven.
“We hebben een bod van 10,- dollar.
Wie biedt 20,- dollar?”
“Geef het aan hem.
We willen de meesters zien!”
“Ik heb een bod van 10,- dollar.Wie wil meer bieden?”.
Het publiek begon boos te worden.
Zij wilden geen schilderij van de zoon.
Zij wilden waardevolle investeringen voor hun collecties.
De veilingmeester klopte met zijn hamer.
“Eenmaal….andermaal.
Verkocht voor 10 dollar”.
Iemand op de tweede rij riep:
“Kunnen we nu doorgaan met de meesterwerken?”.
De veilingmeester legde zijn hamer neer en kondigde aan:
“De veiling is nu afgelopen!”
“En de schilderijen dan.?”
“Het spijt me.
Toen ik de taak van veilingmeester had aangenomen om
deze veiling te leiden, ben ik op de hoogte gesteld
van een bijzondere bepaling in het testament, dat
tot een specifiek moment geheim moest blijven.
Dat moment is nu bereikt.
Alleen het schilderij van de zoon zou worden geveild.
De persoon, die het schilderij zou kopen, zou automatisch alles erven!
Inclusief de schilderijen van de grote meesters.
De persoon, die de zoon nam, krijgt alles”!
2000 jaar geleden gaf God Zijn Zoon om aan het kruis te
sterven en mens en wereld met God te verzoenen .
Zoals de veilingmeester is Zijn boodschap vandaag:
” De Zoon!
De Zoon!
Wie neemt de Zoon?”
Want ziet u, wie de Zoon neemt krijgt alles!
Amen.
