22 oktober 2017
Lieve mensen,
Ik heb voor jullie niet zo’n uitgebreid feestpakket als voor de kinderen,
maar
ik heb natuurlijk wel wát meegenomen.
Want in een dienst over genieten, gaan we er niet alleen over praten natuurlijk.
Dus wat er langskomt nu is een kopje met rozijnen
waar u eentje uit mag nemen, maar…
eet hem nog niet op!
Het duurt misschien even totdat iedereen heeft,
dus.
Er komen nu mensen om het uit te delen.
Neem een rozijn,
en kijk er eerst maar eens even naar.
Laat het wat in je handen gaan of tussen je vingers,
hoe ziet zo’n rozijn er eigenlijk uit. Ruik er eens aan of hou
‘m eens bij je oor misschien maakt het wel geluid als je er hem tussen
je vingers laat gaan.
En dan als iedereen heeft…
heeft iedereen een rozijn?
Dan mag je hem in je mond stoppen, maar nog niet op kauwen!!
Laat eerst maar even rondgaan in je mond,
beetje heen en weer,
voel maar met je tong.
….
En dan. Dan na een tijdje heel voorzichtig breek je de rozijn open met
een keer kauwen.
En dan nog een keer rondgaan
en dan ja, dan kun je daarna heel rustig deze rozijn
nog een paar keer zo lang mogelijk kauwen
en genieten van die zoete smaak
doorslikken
en uiteindelijk is de rozijn weg
Ja, dat was een beetje een vreemde oefening misschien
en u zult zich misschien afvragen waarom
ik u op deze manier een rozijn liet eten
en niet op de gewone manier.
Ja, wat is de gewone manier.
Hoe had u de rozijn gegeten als ik al die instructies niet had gegeven.
U had hem waarschijnlijk uit het bakje gepakt
en in uw mond gestopt en opgegeten.
Sneller sowieso.
En misschien ook minder aandachtig
rondkijkend naar anderen,
of naar mij, of er nog iets zou komen.
Maar nu bent u met de rozijn bezig geweest.
Eigenlijk hebben we met hoe we de rozijn hebben
opgegeten een vergelijking gemaakt met wat prediker bedoeld met
het leven.
Het leven, zegt prediker, vliegt aan ons voorbij.
Het is net als een rozijn die je te snel eet.
Je denkt er niet aan, je doet gewoon,
je leeft, je werkt, je werkt, je zorgt,
en dan, dan ineens, is het voorbij.
Had ik maar, denk je.
Daarom, zegt prediker, vergeet niet te genieten.
Eet je brood met vreugde, drink wijn,
kleed je vrolijk aan,
kies een feestelijk geur,
geniet van het beminnen van elkaar.
Geniet.
Laatst zei iemand tegen mij:
oh, ik heb zo van de dienst genoten. En daarna snel:
of mag ik dat niet zeggen hier, genoten?
En ik was echt verbaasd. Hoe zo, mag je niet genieten?
Maar het is waar, we praten er niet zo veel over.
Over genieten.
Over genieten om het genieten.
Dat er geen doel achter zit,
geen extra betekenis,
dan gewoon het genieten als mens van het leven.
Genieten is een beetje het onderschoven kindje
in de kerk.
We hebben het er niet vaak over en
er ligt soms ook een taboe op.
Dat taboe kan te maken hebben met dingen die we
van vroeger hebben geleerd:
overdaad schaadt, zuinigheid,
dat het egoistisch is om te genieten,
dat dat te veel aan jezelf denken is,
dat het zondig is om te genieten van seksualiteit,
van je lichaam.
En vandaag lezen we dan in prediker:
Vier het leven.
We hebben een lichaam gekregen om het te voeden,
om er van te genieten.
Om te beminnen en om bemind te worden.
Het kan moeilijk zijn, voor de een misschien meer dan voor de ander,
om dat te gaan doen. Genieten.
In mijn stagegemeente lang geleden sprak ik eens met iemand die zei:
ik kan niet stilzitten, zodra ik stil zit, voel ik me schuldig.
Ik moet altijd wat doen.
Brood voor onderweg is ons jaarthema.
En onderweg zijn we.
Het leven is een reis.
We nemen die reis serieus, we werken hard en we zorgen hard.
Maar reizen is soms ook stilstaan en om je heen kijken.
Reizen is zitten en je brood óp kunnen eten.
Met vrienden zijn, verhalen uitwisselen.
Er zijn veel dingen die de reden kunnen zijn dat genieten
voor veel mensen een moeilijk onderwerp is,
dat vragen oproept en gevoelens oproept.
Is het wel genoeg, denken we misschien,
wat ik doe. Moet ik niet meer doen, in plaats van minder.
Of misschien zelfs:
Is het wel genoeg in de ogen van God?
Daarom is het goed, nee sterker nog,
is het heilzaam,
heilzaam om ook de kant van het genieten te zien.
Genieten zonder schuldgevoel.
Heilzaam, omdat het ons heel maakt om te zeggen:
het is oke.
Het is goed.
Rust, geniet.
Neem je tijd voor die rozijn.
Neem de tijd voor je brood.
Neem de tijd voor het genieten.
Het leven gaat al snel voorbij.
God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan.
Amen
