3 september 2023
Gemeente, lieve kinderen,
Wat een mooie tekst hebben jullie deze week geleerd, maar er staan wel wat moeilijke woorden in. Of niet?
Liefdevol, daar kunnen we ons iets bij voorstellen. Hopelijk hebben jullie een heleboel mensen om je heen die heel veel van je houden. Ouders, opa’s en oma’s, maar ook de juffen en meesters op school houden op een eigen manier van jullie.
Geduldig, soms zou ik willen dat ik dat iets meer was…
In de klas hebben jullie komende week weer heel veel geduld nodig.
Trouw, dat is dat je niet zomaar opgeeft. Dat je iets blijft doen, ook al vind je het even niet zo leuk of is het lastig. In vriendschappen is trouw heel belangrijk.
Er wordt gezegd dat God dat allemaal voor ons wil zijn.
Er wordt ook gezegd dat God genadig is.
Dat is helemaal een ouderwets woord toch?
Toch hebben de juffen en meesters van de vakantiebijbelweek het hier al veel met jullie over gehad.
Het gaat erover hoe God omgaat met de fouten die wij maken.
Al geef ik het niet graag toe, ik maak fouten, net als iedereen.
Soms kan ik dan heel kritisch op mezelf zijn en zeggen: Wat dom dat je dat gedaan hebt, Berit.
Dan blijf ik erover piekeren en een beetje boos zijn op mezelf.
Genadig wil zeggen dat God zegt: kom maar zoals je bent, ook met wat er niet goed ging. Alle fouten, alles wat niet goed ging, dat vergeet ik en je mag opnieuw beginnen.
God zal niet zeggen: wat dom, dit doe je nu al voor de 5e keer.
Om te laten zien hoe groot Gods liefde is en hoe vaak en hoeveel hij wil vergeven, vertelt Jezus het verhaal dat Marja net verteld heeft. Het is een verhaal dat je helemaal meeneemt.
Eerst gaat het over een dienaar die bij een koning komt. Het moet een belangrijk man zijn, want hij heeft 10.000 denarie schuld. Dat zou in onze tijd ongeveer 1 biljoen euro zijn. Dat is een 1 met 12 nullen. Om te laten zien hoeveel dat is heb ik 13 vrijwilligers nodig.
Dat is onvoorstelbaar veel geld.
Dat moet hij allemaal terugbetalen aan de koning, maar hij kan dat natuurlijk nooit.
Daarom valt hij op zijn knieën en vraagt om: genade, om geduld….
En de koning krijgt medelijden en zegt: je hoeft die schuld niet meer te betalen.
Een mooi verhaal, bijzonder van die koning dat hij dat niet terug hoeft te hebben.
God is net als deze koning
Van al onze fouten en schuld zegt hij: ik doe het weg, je mag opnieuw beginnen
Hoeveel fouten we ook maken, hoe groot de schuld ook is.
Daar mogen we heel blij en dankbaar voor zijn.
Maar het verhaal is nog niet af.
De man die net nog op zijn knieën bij de koning lag gaat weg en voelt zich ineens een hele pief.
Of hij voelt zich toch een beetje vernederd door de koning, omdat hij op zijn knieën moest.
Waarom weten we niet precies, maar als hij net bij de koning weg is komt hij iemand tegen die hem geld schuldig is.
Niet 1 biljoen, maar 100 euro, er mogen dus 10 nullen weer gaan zitten.
Een klein bedrag, waarvan je kan verwachten dat iemand dat wel bij elkaar kan sparen als hij dat niet gelijk heeft.
De schuldenaar vraagt om geduld, net zoals de schuldeiser net ook deed, maar dan voor een gigantische schuld.
Je zou denken dat de schuldeiser denkt: ach ik ben er net goed vanaf gekomen, dan heb ik ook medelijden met deze man, maar zo gaat het niet. Hij laat hem gevangenzetten totdat hij de schuld betaald heeft.
Is dat eerlijk?
Nee dat is niet eerlijk, en dat is de boodschap van het verhaal.
Ik denk dat de koning had gehoopt dat zijn dienaar met net zoveel liefde en medelijden en geduld gekeken zou hebben naar de man die bij hem een schuld had. Omdat hij zo blij en dankbaar was voor de nieuwe kans die hem gegeven is.
In plaats daarvan doet hij precies het tegenover gestelde.
Weet je, zonde, schuld en fouten zijn geen leuke onderwerpen.
We hebben het er soms liever niet over.
Omdat we ons er verdrietig van gaan voelen of omdat we het gevoel kunnen krijgen dat we het allemaal fout doen.
Maar fouten maken, de mist in gaan hoort bij het leven.
Iedereen maakt fouten. We maken allemaal wel eens iemand anders boos of verdrietig.
Als het bij het leven hoort, kunnen we maar beter leren hoe we er op een goede manier mee om kunnen gaan. Dat is dus door spijt te hebben, sorry te zeggen en te vragen of een ander je kan vergeven. Dat is dus door anderen te vergeven, een nieuwe kans te gunnen, net als God bij ons doet.
Dat mag je altijd weten, dat God je altijd wil vergeven hoe groot de fout of schuld ook is.
Zo groot is zijn liefde voor ons.
Daar heeft een oude rabbi eens iets heel moois over gezegd.
Hij zei: Ieder mens is met God verbonden door een draad. Telkens iemand een fout maakt, breekt de draad. Maar als men spijt heeft van zijn fout, dan maakt God de draad weer heel met een knoop. Daardoor wordt de draad wel korter dan voordien. En komt de mens die fout handelde dus een beetje dichter bij God! Zo komen de mensen van fout tot spijt, van knoop tot knoop steeds dichter bij God. Zelfs zonden zijn dus nog ergens goed voor!’
Het maakt niet uit dat er in ons draadje met God knopen zitten. Ze brengen ons steeds dichter bij God en zijn oneindige liefde voor jou!
Amen.
