12 september 2021
Gemeente van Jezus Christus,
Toen ik mijn man Rik leerde kennen bleek al snel dat hij erg van de zee hield. Van vissen en van zeilen.
Dat vond ik niet erg goed nieuws. Ik ben eerder bang voor de zee dan dat ik het als een leuk uitje zie om te gaan vissen of te zeilen. Maarja, ieder zo z’n ding.
Toen hij op zeilvakantie ging, in z’n eentje dus, kon ik het niet laten hem toch wat mee te geven ter bescherming.
Ik maakte voor hem een reisaltaartje met zee-gebeden. En een engeltje dat een boot vast hield.
Dat vond ik niet erg goed nieuws. Ik ben eerder bang voor de zee dan dat ik het als een leuk uitje zie om te gaan vissen of te zeilen. Maarja, ieder zo z’n ding.
Toen hij op zeilvakantie ging, in z’n eentje dus, kon ik het niet laten hem toch wat mee te geven ter bescherming.
Ik maakte voor hem een reisaltaartje met zee-gebeden. En een engeltje dat een boot vast hield.
Voor elke dag zat er een gebedje of zegenbede in, wat betrekking had op de zee.
Als je eenmaal gaat zoeken blijkt dat er heel veel van dat soort gebeden te vinden zijn, want zoals we allemaal weten, is de zee zowel mooi als gevaarlijke en onberekenbare natuur en van oudsher maakten mensen al gebeden voordat ze zelf of voordat geliefden de zee op gingen.
Zo vond ik een gebedje uit Frankrijk van Bretonse vissers. Dat gaat als volgt:
Lieve God, wees mij vandaag goedgezind. De zee is zo groot en mijn boot is zo klein.
Lieve God, wees mij vandaag goedgezind. De zee is zo groot en mijn boot is zo klein.
Maar een paar woorden, maar ze raken me telkens weer.
De zee is zo groot en mijn boot is zo klein.
Jezus wil ook varen. Niet de zee op, maar het meer. Hij nodigt zijn leerlingen uit om met hem mee te gaan naar de overkant.
En blijkbaar was Jezus moe geworden van al het praten met de mensen die naar hem toe kwamen want hij viel in een diepe slaap.
In het evangelie van Markus staat zelfs dat hij op een kussen ging liggen, het ultieme beeld van ontspanning en overgave.
En blijkbaar was Jezus moe geworden van al het praten met de mensen die naar hem toe kwamen want hij viel in een diepe slaap.
In het evangelie van Markus staat zelfs dat hij op een kussen ging liggen, het ultieme beeld van ontspanning en overgave.
Het was niet de zee, maar dat meer blijkt niet minder woest of gevaarlijk te zijn.
De storm steekt op en de leerlingen zijn bang dat ze zullen vergaan.
De storm steekt op en de leerlingen zijn bang dat ze zullen vergaan.
De zee is van oudsher symbool voor meer dan water. Ze is, ook in de bijbel, symbool voor chaos, voor angst, voor het duister en de nacht.
De onzekerheid, de hardheid, de pijn en ons onvermogen om daar een oplossing of antwoorden voor te vinden.
Voor de stormen in ons eigen leven, maar ook de stormen in de wereld.
De onzekerheid, de hardheid, de pijn en ons onvermogen om daar een oplossing of antwoorden voor te vinden.
Voor de stormen in ons eigen leven, maar ook de stormen in de wereld.
Maar de bijbel spreekt over meer dan dat. Er is ook altijd een vergezicht, een nieuw avontuur dat wacht, een horizon die zich opent als wij het niet meer zien.
In het evangelie van Markus doet Jezus vaak dat wat niemand verwacht.
Als ze Jezus in paniek en ook licht geïrriteerd wakker maken spreekt Jezus de storm toe: word stil, en dat gebeurt. En hij spreekt de leerlingen toe: waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet? In mij en in wie mij gezonden heeft? In degene waarover het in psalm 93 gaat, de God wiens macht uitstijgt boven het geraas van de wijde wateren. En daarmee boven de chaos en de angst voor de dood.
Als ze Jezus in paniek en ook licht geïrriteerd wakker maken spreekt Jezus de storm toe: word stil, en dat gebeurt. En hij spreekt de leerlingen toe: waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet? In mij en in wie mij gezonden heeft? In degene waarover het in psalm 93 gaat, de God wiens macht uitstijgt boven het geraas van de wijde wateren. En daarmee boven de chaos en de angst voor de dood.
Zoals de zee symbool staat voor meer dan water, zo is sinds de Middeleeuwen is het schip een symbool geworden voor de kerk. De kerk, die als de ark van Noach, een veilige haven is op de woeste baren.
Er bestaat zelfs een kerk in Australië met de naam: Small boat, big sea. Kleine boot, grote zee. Ziet u het voor zich, dat als naam van je kerk? Welke kerk ga jij heen? Naar kleine boot, grote zee.
Ik vond het wel grappig, en ook mooi omdat het iets uitdrukt van zelfkennis: wij zijn maar klein, en de wereld zo groot. En toch durven we het aan om die boot te zijn.
Ik vond het wel grappig, en ook mooi omdat het iets uitdrukt van zelfkennis: wij zijn maar klein, en de wereld zo groot. En toch durven we het aan om die boot te zijn.
Wij staan aan het begin van een nieuw seizoen na een tijd waarin veel stil heeft gelegen. Vooral de onderlinge ontmoeting op alle gebieden hebben we moeten missen.
Niet alles lag stil.
De geest bleef waaien, er is ook in de kerk vanalles gebeurd gelukkig, maar ook veel niet.
En nu mogen we voorzichtig het schip van de kerk weer in gereedheid gaan brengen. Mogen we de zeilen weer hijsen.
Dat kunnen we niet alleen, dat doen we samen. Ieder op zijn of haar eigen wijze, met talenten en mogelijkheden. Vandaag hebben we mensen bedankt voor hun inzet en tijd, en er zijn nieuwe mensen die we mogen verwelkomen.
Niet alles lag stil.
De geest bleef waaien, er is ook in de kerk vanalles gebeurd gelukkig, maar ook veel niet.
En nu mogen we voorzichtig het schip van de kerk weer in gereedheid gaan brengen. Mogen we de zeilen weer hijsen.
Dat kunnen we niet alleen, dat doen we samen. Ieder op zijn of haar eigen wijze, met talenten en mogelijkheden. Vandaag hebben we mensen bedankt voor hun inzet en tijd, en er zijn nieuwe mensen die we mogen verwelkomen.
Aan de ene kant vaart het schip enkel door de Geest en aan de andere kant komen we niet vooruit als er niemand is die aan boord komt en meehelpt. Tussen inspanning en ontspanning is het vertrouwen op de Geest.
Soms is dat vertrouwen best spannend in de kerk. Je kunt makkelijk bang worden van de grote zee en onze kleine boot.
En daarom tot slot, nog even over die beroemde bijbelse boot die ik in het begin ook even noemde: de ark van Noach.
In die ark komt het water van de chaos en angst én het vertrouwen op de trouw van God samen.
Iemand heeft 11 levenslessen getrokken uit dit verhaal. Met een kleine knipoog.
En ik denk dat ze ook toepasbaar zijn op de kerk, en daarom wil deze 11 lessen tot slot met jullie delen.
Als ankers voor het komende seizoen.
Als we ons schip weer mogen betreden, aan boord mogen komen en de zeilen kunnen hijsen.
En daarom tot slot, nog even over die beroemde bijbelse boot die ik in het begin ook even noemde: de ark van Noach.
In die ark komt het water van de chaos en angst én het vertrouwen op de trouw van God samen.
Iemand heeft 11 levenslessen getrokken uit dit verhaal. Met een kleine knipoog.
En ik denk dat ze ook toepasbaar zijn op de kerk, en daarom wil deze 11 lessen tot slot met jullie delen.
Als ankers voor het komende seizoen.
Als we ons schip weer mogen betreden, aan boord mogen komen en de zeilen kunnen hijsen.
Hier komen ze:
Elf lessen voor de kerk uit het verhaal van Noach en de ark:
1. Mis de boot niet!
1. Mis de boot niet!
2. Vergeet niet dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten.
3. Denk vooruit: het regende nog niet toen Noach de ark bouwde.
4. Zorg dat je fit blijft: Het zou zo maar kunnen dat je, als je oud bent, nog gevraagd wordt om iets groots te gaan doen, net als Noach.
5. Luister niet naar critici, ga gewoon door met wat gedaan moet worden.
6. Bouw je toekomst op hoge gronden.
7. Reis om veiligheidsredenen in tweetallen, in de gemeenschap van Gods mensen hoef je nooit alleen te gaan.
8. Snelheid is niet altijd een voordeel: de slakken waren net zo goed aan boord als de cheeta’s.
9. Als je gestrest bent, dobber dan gewoon even wat rond en laat anderen het werk doen.
10. Nooit vergeten: de Ark is gebouwd door een amateur, de Titanic door professionals
11. Wat voor stormen ook mogen woeden, als je met God gaat, wacht altijd een regenboog.
Ga je mee?
Om temidden van de woeste zee, de stormen die woeden en de angst die daarbij hoort, een gemeenschap te zijn van veiligheid en hoop?
Ga je mee?
Vertrouwend op de degene die ons uitnodigt, Jezus Christus, die over het water liep en net als zijn Vader de macht heeft over de wind en de zee? Die daarmee zegt: vertrouw op mij en durf groot te geloven.
Ga je mee? Hopend en biddend om de Geest om onze zeilen bol te zetten als hoopvol teken in de tijd.
Hijs de zeilen, het is tijd om weer van wal te gaan.
Amen.
Om temidden van de woeste zee, de stormen die woeden en de angst die daarbij hoort, een gemeenschap te zijn van veiligheid en hoop?
Ga je mee?
Vertrouwend op de degene die ons uitnodigt, Jezus Christus, die over het water liep en net als zijn Vader de macht heeft over de wind en de zee? Die daarmee zegt: vertrouw op mij en durf groot te geloven.
Ga je mee? Hopend en biddend om de Geest om onze zeilen bol te zetten als hoopvol teken in de tijd.
Hijs de zeilen, het is tijd om weer van wal te gaan.
Amen.
