14 september 2014
Wat gebeurt er als je iemand ontmoet.
Het kan zijn dat je van te voren zenuwachtig bent.
Of er juist zin in hebt.
Dat ligt er natuurlijk aan wie je gaat ontmoeten.
Iemand die je heel lang niet hebt gezien,
Of iemand met wie je heel bekend bent,
Iemand met wie je ruzie hebt gehad
Of iemand die je nog helemaal niet kent.
Wat voor ontmoeting is het vandaag hier voor ons?
We zijn hier gekomen vandaag,
We zitten hier samen,
Maar is er ook echt ontmoeting?
Ik weet niet precies hoe je een echte ontmoeting zou kunnen definiëren, maar volgens mij heeft het iets met veranderen te maken.
Zoals je kunt veranderen
na een avond met een goed gesprek met je vrienden.
Of na een advies dat je krijgt van iemand die je bewonderd.
Ja, een echte ontmoeting heeft volgens mij iets met verandering te maken, want
Na de ontmoeting ben je niet meer dezelfde als daarvoor.
Je gaat anders weg, er is iets nieuws begonnen.
Volgens mij heeft het er mee te maken
dat een echte ontmoeting,
Een ontmoeting waar je anders vandaan gaat dan je gekomen bent,
te maken heeft met elkaar zien.
Jij wordt door de ander gezien en de ander door jou.
En dat kan alleen maar als de ontmoeting van twee kanten komt.
Beide partijen gaan de ontmoeting in met een bepaalde intentie.
En daar kan het gebeuren.
Er is 1 persoon en er is 1 persoon, maar de ontmoeting zelf is bijna meer dan jullie twee-en. Er gebeurt iets bijzonders. Iets heiligs bijna.
Een echte ontmoeting is bijna iets heiligs.
Wanneer esau en jacob elkaar vandaag ontmoeten gebeurt er ook iets. Esau en jacob. De tweeling.
Samen groot geworden,
De een de spiegel van de ander
En toch zo verschillend.
Ze ontmoeten elkaar na jaren weer.
Jacob gaat de ontmoeting in, Kruipend op zijn knie-en. Zevenmaal buigt hij diep voorover. Beschaamd om zijn daden uit het verleden, angstig voor de ontmoeting.
Maar verlangend, langzaam op weg.
Esau gaat de ontmoeting in, rennend,
Armen open.
In het midden vinden ze elkaar.
Daar vindt vergeving plaats, verzoening, opluchting,
Tranen.
Zeker weten gaan zij vandaag als veranderde mensen
verder in het leven.
Jacob misschien nog wel meer dan esau, hoewel je dat ook weer niet kunt vergelijken.
Esau heeft zijn broer terug.
De warmte van de omhelzing als een nieuwe herinnering,
En Jacob heeft ook heeft ook zijn broer terug.
Zijn angst is opgelost in de opluchting van de ontmoeting.
Zo kan ontmoeting zijn.
Ik vond een gedicht over van stef bos.
Een dichter die afwisselend in nl en in zuidafrika woont.
Zuidafrika dat land waar zo veel is gebeurd en waar zo hard gestreden is voor waarheid, vergeving en verzoening.
In het gedicht vinden de twee stemmen, nederlands en afrikaans, elkaar:
Je moet
Van twee kanten
Komen
Om elkaar
Te ontmoeten
Jy moet eintlik
Toevallig
Onderweg wees
Je moet
Geen doel
Voor ogen hebben
En jy moet
Laat gebeur
Waarvoor jy bang is
Je moet niet alles
Willen
Verklaren
Voor je het weet
Verklaar je
De oorlog
Jy moet
Van twee kante
Kom
Om mekaar
Te ontmoet
Je moet jezelf
In de ander
Willen zien
Sonder om
In die ander
Te verdwaal
Het kan opeens
Zomaar
Voor je staan
Het lijkt op iets
Om uit de weg te gaan
Dis die vreemde ding
Van geluk
Je maakt het waar
Of maakt het stuk
Het kan je bedreigen
Het kan je behoeden
Maar je moet
Van twee kanten
Komen
Om elkaar
Te ontmoeten
Ontmoeting kan een nieuw begin zijn.
Wanneer beide kanten er hun ziel inleggen, is 1 en 1 meer dan 2.
Het is het beetje extra wat gebeurt, dat wat je heilig zou kunnen noemen, omdat je op de heilige grond van verandering, van transformatie staat.
Dis die vreemde ding van geluk.
We hebben de ander nodig om onszelf te zijn.
We kunnen ons soms blindstaren,
op onszelf,
we zien onszelf niet in onze volle breedte en lengte.
Alsof we kijken in een spiegeltje van 1 bij 1 cm.
Terwijl een ander je nieuwe dingen kan laten zien over je jezelf.
En heel veel mensen bij elkaar betekent vele spiegeltjes van 1 bij 1 en dus vele kanten, vele leermomenten, een grote spiegel.
In de ontmoeting groeien we.
We zijn niet meer degene die we waren voor de ontmoeting.
Dit hele jaar is thema ontmoeten. Mijn wens
is dan ook een jaar waarin we van twee kanten durven komen,
wanneer dat nodig is.
Dat we op weg durven
gaan naar een ander mens,
en daardoor ook onszelf vinden.
Dat we in onszelf mogen kijken en daar God ontmoeten.
Met het nieuwe seizoen voor de deur
en het nieuwe beleidsplan op de agenda
kunnen we misschien nu al het idee krijgen dat er weer allerlei dingen moeten gebeuren.
Ik hoop dat we in de wirwar van zaken
ook vaak terug kunnen gaan naar de basis van ontmoeten.
Dat we kunnen genieten van elkaar.
Dat we voluit kunnen beleven om ergens te zijn.
Want in de ontmoeting valt het moeten weg.
Ontmoeting is ont-moeten.
Het is niet meer hoeven, maar gewoon zijn.
In die ontspanning kunnen nieuwe dingen gebeuren.
Amen
