Het doel van ons gemeente-zijn is dat we als gemeente(leden) groeien in de verborgen omgang met God, groeien in de onderlinge gemeenschap, samen één zijn in veelkleurigheid, verbonden met, gastvrij naar en dienstbaar aan de samenleving en de wereld.

18 mei 2014

Epistellezing: 1 Petrus 2:1-10

Nadat Hij Jezus verraden heeft, heeft Petrus enorm geleden onder zijn falen en onder de kwaadsprekerij waaraan hij ten prooi viel. Hij was een tijd lang een gebroken mens. Dat ellendige gevoel wil hij zijn gemeenteleden besparen. Daarom roept hij zijn mensen op anders in het leven te staan: door wat niet goed voor een mens is, bedrog en roddel, op veilige afstand te houden en Gods Woord als ‘melk is goed voor elk’ in zich op te nemen en te laten doorwerken. Wie Gods Woord levende werkelijkheid laat worden maakt een heilzaam groeiproces door. Daar wil Petrus met zijn gemeenteleden naar toe! Alleen daarin heeft hij vertrouwen. Een redelijk alternatief voor Gods betrokkenheid bij ons leven via heilzame, liefdevolle richtlijnen is er niet, wat men ook beweert. Daarom zet Petrus in op de door velen verworpen hoeksteen als steun en toeverlaat, als hecht fundament waarop je kan bouwen. De keuze voor Jezus Christus blijft niet zonder gevolgen, indien wij ons laten inschakelen in Gods dienst om te leven tot eer van God.
Door ons als levende stenen te laten gebruiken tot opbouw van Gods Koninkrijk loop je het risico net als DE levende steen te worden veracht en afgekeurd. Teleurgesteld keren mensen zich van je af, omdat zij meer van je hadden verwacht, omdat JIJ gelovig bent. Voor kerkmensen legt men de lat hoger dan voor andere mensen. Of je maar even aan dat verwachtingspatroon wilt voldoen. Omdat de verwachtingen te hooggespannen zijn, reageert men zo negatief op kerk en geloof. Van ons verwacht men meer dan het gewone. Wat een uitdaging, dat men in wezen zo hoog tegen kerk en geloof opkijkt, maar dat heel negatief uit. Wat een opdracht, zulke immense verwachtingen waar te maken!
Petrus schrikt niet terug voor uitdagingen en hooggespannen verwachtingen, omdat Hij uit eigen ervaring weet dat God mensen die gefaald hebben toch wil en kan gebruiken in Zijn dienst. Een uitverkoren geslacht, een heilige natie, het is nogal wat. Op hetzelfde hoge niveau als Gods volk Israël functioneren, ga d’r maar aan staan! Je houden aan de afspraken die met ons op de Sinaï zijn gemaakt in het kader van het verbond dat God met zijn volk heeft gesloten. Om zo positief op te vallen moet je nogal wat in huis hebben, iets bijzonders weten te brengen.
Leven uit het verbond begint met goed en kwaad van elkaar weten te onderscheiden en je alleen openstellen voor wat goed is voor mens en samenleving. Dus niet bedriegen, jaloers zijn op wat een ander wel heeft en jij niet en niet roddelen. ‘In de waarheid leven’ noemt Havel dat. Had U niet beter wat lagere eisen kunnen stellen, Here God? Zoveel medeleven en bescheidenheid vergt een ingrijpend veranderingsproces van ons. Je bent niet zomaar één, twee, drie lid van een heilig volk. Er komt heel wat voor kijken, wil je voor anderen een licht op de weg door het leven zijn. Een betrouwbare, inspirerende gids kijkt, net als Jezus, met ontferming bewogen naar mensen. Daartoe leef je uit de vreugde van Pasen, dankbaar, gedragen door brood en wijn, vrij en blij uit de creatieve Heilige Geest die wij met Pinksteren hebben meegekregen. Toen had Petrus het er ook al over dat wij navolgers van de verworpen hoeksteen, een levende traditie moesten zijn, rotsen waarop je kunt bouwen. Je steentje bijdragen aan een beter leven voor ALLE mensen, vraagt om medeleven, aandacht, meer zien dan het gewone. Alleen dan zal men eindelijk gaan inzien dat al die kritiek op kerk en geloof NIET terecht is, ja, dat men kerk en geloof nodig heeft, wil er sprake kunnen zijn van een voor IEDEREEN goed functionerende samenleving.
Levende stenen vormen samen een duurzaam gebouw dat van blijvende waarde is, verder reikt dan de waan van de dag en de tijdgeest. Levende stenen hebben een lange-termijn-visie, zorgen voor een samenleving waar cement tussen zit: een gemeenschap die meer is dan los zand, een springlevend organisme, waardoor mensen NIET vergeten raken, NIET verkommeren.
Christen zijn is geen vrijblijvend gebeuren. God en zijn handen leveren mens en samenleving heel wat op! Meer dan de zogenaamde marktwerking. Amen.