20 oktober 2019
Het is de Infographic Bijbel van Karen Sawrey. In dit boek is allerlei informatie uit de Bijbel verwerkt in infographics. Dat zijn afbeeldingen die door vorm, kleur, grootte en aantal iets laten zien van de cijfers waar ze over gaan. Voor mensen die beelden beter snappen dan woorden of cijfers, is dit een heel bijzonder project.
In het boek stonden een paar pagina’s over het onderwerp van deze dienst, het gebed. Is er een beelddenker die dit wel eens zou willen zien?
Infographic over waar gebeden wordt in het Nieuwe Testament: onbekend, in de bergen 13%, in dorpen en steden 12%, bij mensen thuis 3%
Infographic over wat er wordt gebeden: grote woorden komen het meest voor: God, Vader, Heer, liefde, groei, wil of rust
Er wordt veel gebeden, door zeer verschillende mensen en op hele diverse plekken mag je hieruit concluderen. Een andere infographic liet zien dat Jezus meer dan 20 keer in de evangeliën iets verteld over het gebed. Daarmee staat het niet in de top vijf van onderwerpen, maar het was wel een belangrijk onderwerp voor.
Zeker in het evangelie van Lucas trekt Jezus zich regelmatig terug om de stilte op te zoeken en te bidden. Dat doet Jezus op bijna alle beslissende momenten in zijn leven, bijvoorbeeld in de tuin van Getsemané vlak voor hij gevangen wordt genomen. Bidden is voor hem een moment om te zoeken, te worstelen en kracht te vinden.
Eén van die verhalen over het gebed hebben we gelezen. Soms moeten we zoeken naar de betekenis van een gelijkenis, deze keer wordt ons van te voren al verteld waar het om gaat. Jezus vertelt een gelijkenis over de noodzaak om altijd te bidden en de moed niet op te geven. Een oproep die we kennen van Paulus die bijvoorbeeld in Romeinen 12 de gemeente oproept om onophoudelijk te bidden.
Daarom vertelt hij het verhaal over een rechter en een weduwe. De rechter lijkt de macht in handen te hebben. Helemaal omdat hij zich niets aantrekt van God én mensen. Dat dubbele liefdesgebod om God lief te hebben én de mensen is hem dus niets waard. Hij heeft alleen één probleem: een weduwe die bij hem blijft zeuren om haar recht te doen.
De weduwe is symbool voor alle mensen in de verdrukking. In haar zien we iedereen in deze wereld die geen hoop hebben op een eerlijke behandeling. Ze is afhankelijke van de willekeur van mensen zoals de rechter. Helaas zijn er vandaag de dag nog steeds genoeg mensen die zich in een positie als die van de weduwe bevinden. Mensen die in de ogen van de buitenwacht ‘zwak’ zijn en voor wie gezorgd moet worden.
Deze weduwe bezit echter een onvermoede kracht. Zij wil dat die egoïstische rechter haar recht doet. Steeds opnieuw komt zij bij hem met haar verzoek. ‘Lange tijd wilde hij dat niet doet’ zo vertelt het verhaal. Tussen de regels door lezen we daar dat dit onze weduwe er niet van weerhoudt haar verzoek te blijven doen aan de rechter: ‘verschaf mij recht’. Lange tijd lukt het de rechter om dat verzoek aan de kant te schuiven, maar op een gegeven moment gaat er toch iets knagen. De twijfel en angst slaat toe en hij geeft uiteindelijk toe.
De rollen worden omgedraaid en de sterke blijkt zwak te zijn en de zwakke blijkt door haar doorzettingsvermogen uiteindelijk de sterkste te zijn.
Dit verhaal vertelt Jezus in een gedeelte van het evangelie waar het gaat over het koninkrijk van God. Dat visioen van God van een wereld waarin de zaken anders zijn en iedereen meetelt. Niet voor niets vraagt de weduwe om recht te doen. Dat staat hier op het spel. Het gebed van de gelovige om dat koninkrijk van God dat komen zal en dat nog zo ver weg lijkt.
Jezus moedigt zijn leerlingen aan om net als de weduwe stug door te blijven vragen: uw koninkrijk kome, uw wil geschiede. Zelfs als het totaal zinloos lijkt. Want, zo zegt Jezus, ‘als zelfs een rechter die alleen maar aan zichzelf denkt uiteindelijk luistert, zou de goede God dan niet luisteren naar de gebeden van zijn kinderen van wie hij houdt?’
Jakob weet dat Esau er aankomt, maar hij weet niet of Esau hem gunstig gezind is. Daarom heeft hij allerlei cadeaus vooruitgestuurd. Daarna laat hij zijn gezin oversteken en probeert hij hen in veiligheid te brengen. Hij blijft alleen achter en er ontstaat een worsteling. Vecht hij met zijn verleden, met zijn toekomst, met een engel of met God zelf? We weten het niet precies en het zou allemaal kunnen.
Wat opvalt is dat Jakob vasthoudt. Hij wil de ander niet laten gaan voordat die hem zegent. Die nieuwe dag die aanbreekt wil hij als een gezegend mens beginnen. Hij houdt vast omdat iets in hem zegt dat hij zo het onbekende tegemoet kan gaan.
Bidden is het vasthouden van God.
Afhankelijk van de fase in je leven kan je op verschillende manieren vasthouden. Het kan een warme en innige omhelzing zijn als je God heel dichtbij weet in je leven. Het kan een verbeten vasthouden zijn, omdat je worstelt met God en je geloof maar weigert het zomaar op te geven. Wie weet is het soms maar een vasthouden met één vinger, omdat de afstand zo groot is. Of het is een ontspannen vasthouden in de wetenschap dat het goed is.
Vasthouden betekent verbinding hebben. Contact met elkaar hebben en iets merken van wat de ander doet. Dat is ten diepste waar het gebed om gaat. Om die verbinding met God.
Altijd bidden betekent dan niet de hele dag in gebed verzonken zijn, maar steeds opnieuw dat contact zoeken. God betrekken bij je dagelijkse leven, omdat je daar iets van Hem wil merken. Dat is God vasthouden in de verwachting dat hij zich iets van ons aantrekt.
Voor die schrale, moeizame tijden is er de belofte dat God luistert naar onze gebeden. Hij zal recht verschaffen aan de mensen die dag en nacht tot hem roepen zo zegt Jezus. Dat koninkrijk van recht en vrede zal er komen, hoe lang wij er ook op moeten wachten.
Zolang wij contact maken met God, koppig aan Hem en aan zijn beloften vasthouden, heeft God de kans om ons te antwoorden.
mogen wij God vasthouden
Steeds opnieuw
Steeds anders
Omdat Hij ons nooit losgelaten heeft.