9 maart 2014
Gemeente van Jezus Christus,
Een tijd geleden liep ik met een vriendin in een natuurgebied,
En die zei plotseling: Stop eens. Moet je luisteren.
Ik stoppen, luisteren.
Nog eens luisteren.
Ik hoor niets, zei ik.
Precies. Het is helemaal stil.
En zo was het.
Voor heel even stonden we in de stilte,
Echt zeldzaam.
Daarna schoof er al snel weer een vliegtuig over,
Maar toch.
Heel even was het stil.
Eigenlijk is er altijd wel ergens geluid.
In huis, het rumoer van alledag,
Buiten, het verkeer op straat.
Zelfs in ons hoofd is het eigenlijk nooit stil.
Probeer het maar eens.
Tien minuten echt stil zijn.
Zitten en je ogen dicht.
Nou,
Binnen no time vliegen de gedachten je om de oren.
En die zijn echt niet verheven of zo. Meer zoals:
O ja, niet vergeten wcpapier te kopen.
Of wat jeukt mijn neus.
Of Morgen ga ik echt sporten
Dat soort dingen.
Geluid en stilte horen bij elkaar,
Zoals de kip en het ei.
Ook vandaag gaat het over geluid
en ook over stilte,
Hoewel het in eerste instantie lijkt alsof we in het verhaal
over de optocht, of beter intocht van jezus, in de stad jeruzalem,
alleen maar geluid en rumoer tegenkomen.
In ieder geval er gebeurt heel veel,
Jezus is bezig met een reis naar het centrum,
het hart van het land israel, de stad jeruzalem,
waar ook de romeinse bezetters
die in die tijd de macht hadden hun zitting hadden genomen.
Jezus wordt dan al gevolgd door een grote groep mensen,
waaronder zijn eigen leerlingen,
die met hem mee lopen,
hem bevragen en hem bewonderen.
Wie of wat jezus nou precies is,
is voor de mensen om hem heen ook niet altijd even duidelijk.
Verhalen doen de ronde over hem,
Dat hij een tovenaar is, een wonderdoener,
maar ook een hoerenloper, een oplichter,
Of een profeet, of zelfs een messias,
wat letterlijk verlosser betekent.
In ieder geval Jezus maakt tongen en nieuwsgierigheid los en ook in jeruzalem zijn er veel mensen op de been om hem te zien aankomen.
Daar wordt hij door het joodse volk
binnengehaald als een koning,
Misschien door dat messiasgerucht
Of door hun eigen verlangen naar vrijheid van de romeinse onderdrukking zingen de mensen jezus toe:
Hosanna, hosanna,
wat een algemene uitroep voor bewondering was,
maar wat ook betekent: verlos ons.
Maak ons weer vrije mensen.
Iemand zei ooit eens tegen mij:
Weet je marije, voor echte problemen bestaan geen 1-2-3 oplossingen.
Nou ben ik soms best lui, dus als er ergens een 1-2-3 hupla oplossing voor is, dan ga ik daarvoor.
Maar het is waar, 1-2-3 oplossingen maken de meeste zaken, of althans de dingen die echt gaan over iets, niet veel beter.
Ze zijn een doekje voor het bloeden, maar op de lange termijn raakt het doekje natuurlijk doorweekt.
Ik weet niet precies wat de mensen in gedachten hadden,
Over die vrijheid
En over jezus als koning.
Ik denk, in ieder geval:
De romeinen weg. Uit de stad, uit het land,
Desnoods met geweld.
Ik denk dat de mensen graag een 1-2-3 oplossing wilden.
Maar zo loopt het verhaal niet.
Jezus geeft niet op die manier een oplossing.
En daarom zal hij uiteindelijk ook mensen teleur gaan stellen, of zelfs boos maken.
En een bedreiging gaan vormen.
Zo dus kan het dat jezus vandaag als koning in jeruzalem wordt binnengehaald,
maar dat de mensen zich tegen hem
gaan keren, en uiteindelijk toestaan dat hij als een misdadiger wordt veroordeeld door de romeinen
en sterft aan een kruis even buiten de muren van de stad.
Het geluid verstomt dan, en het wordt echt stil.
Maar wat is het in hemelsnaam dat Jezus doet dat uiteindelijk zo bedreigend is?
Voor de oplettende lezer of luisteraar vandaag geeft Jezus al een dikke hint over op welke manier het anders dan anders zal gaan lopen dan mensen verwachten.
Jezus kiest namelijk een ezel als dier voor zijn intocht.
Ik weet niet of u wel eens een ezel hebt gezien, vast wel.
Maar dat zijn niet zo grote diertjes.
In ieder geval het is geen paard, geen groot koninklijk dier.
Een ezel.
Met een ezel zit je, ook al zit je er bovenop, als het ware nog steeds op ooghoogte,
En kun je de mensen die je passeert letterlijk in de ogen kijken.
Misschien was het jezus’ signaal om te zeggen:
Ik ben als jullie, en ik wil met jullie zijn.
Ik ben een koning die zachtmoedig is.
Kijk mij in de ogen en ik ben als een spiegel.
Ok, vroeg ik aan een van de meest wijze mensen die ik ken,
over een probleem waar ik mee zat:
Wat moet ik doen?
Dat kan ik je niet vertellen.
Hoezo dat kun je me niet vertellen.
Nou ik kan jou niet gaan vertellen hoe je iets moet doen.
Maar je kunt me toch wel adviseren.
Nou je kunt me vertellen over wat je bezighoudt,
maar ik kan je geen antwoord op een presenteerblaadje geven.
Ja, ik wil dat het opgelost wordt.
Ja, daar kunnen we samen naar kijken.
Maar marije, voor echte problemen…
Ja, ja, ik weet het.
Dat jezus uiteindelijk een verlosser kan worden genoemd
is niet omdat hij levens fixt met 1-2-3 oplossingen,
maar omdat hij iets wil leren over wat vrijheid is.
Deze tekst over het rumoer van een intocht,
en de geluiden van mensen die juichen
om een verlosser, om een oplossing voor hun onderdrukking en problemen,
Deze tekst lezen we op de eerste zondag in een tijd van 40 dagen.
En deze 40 dagen zijn de weg naar Pasen.
Naar een feest toe.
En een feest mag uitbundig zijn. Mag gevierd worden.
Maar voor die tijd moeten er nog dingen gebeuren.
Tussen het geluid van vandaag en het geluid van het feest zitten die dagen van inkeer en stilte als voorbereiding op dat feest.
Wat gaan we met deze dagen doen?
En hoe gaan we straks feest vieren?
Want soms kun je wel eens een feestje hebben, maar je staat er en je denkt
nee, he, ik voel me helemaal niet feestig.
Ik voel me helemaal niet uitbundig.
Niet voel me niet vrij.
Ieder van ons heeft dingen die meer nodig hebben dan 1-2-3 oplossingen. Die tijd nodig hebben en aandacht en liefde.
Nu is die tijd.
Pak die dagen, de stilte en de rust.
Het maakt niet zo veel uit hoe.
Ik kan u ook eigenlijk niet zeggen hoe,
misschien
door goed te zijn voor je lichaam, of door meer tijd door te brengen met de mensen van wie je houdt.
Of misschien is het door te kijken in de ogen van jezus,
die je kunt vinden als je openstaat voor onverwachte dingen,
voor dingen die anders zijn dan anders,
voor ezels in plaats van paarden.
Zodat je jezelf weer opnieuw leert zien.
In deze tijd van stilte vinden we misschien, als we geluk hebben,
Iets van wat ons beweegt,
iets dat niet met woorden te zeggen valt
iets van God.
Zodat we straks echt kunnen feestvieren.
Amen
