Het doel van ons gemeente-zijn is dat we als gemeente(leden) groeien in de verborgen omgang met God, groeien in de onderlinge gemeenschap, samen één zijn in veelkleurigheid, verbonden met, gastvrij naar en dienstbaar aan de samenleving en de wereld.

14 juni 2009, Jeugddienst

You never walk alone – wandelen met God

Mensen van de weg, zo worden de eerste christenen genoemd.
Jezus en zijn leerlingen trekken rond,
het verhaal onderweg en de weg naar Jeruzalem is het levensverhaal van Jezus.
De apostelen na Jezus reizen de toen bekende wereld rond om te vertellen over Jezus, zijn leven en zijn werk.
Zij zijn altijd onderweg.

Zij zijn de eersten niet.
Henoch wandelt – met God, en blijft bij God.
Het volk Israël is onderweg, door de woestijn en baant zich zo – met de hulp van God – een weg naar het land van belofte.
Mijn persoonlijke wandelverhaal: de Emmaüsgangers;
onderweg wordt de twee Emmaüsgangers duidelijk wie Jezus is,
en wat de betekenis van de hele geschiedenis van Jezus is,
ook voor hen.
Herkenning is er als de gast gastheer wordt en hij het brood breekt en deelt.

You never walk alone: je wandelt nooit alleen.
Het lied dat bekend is geworden in de vertolking door Lee Towers.
Het is maar de vraag of deze constatering – je wandelt nooit alleen – altijd zo ervaren wordt.
Velen ervaren op momenten in hun leven een grote godverlatenheid.
Verwijten aan het adres van God: waar was u dan? waar bent u nu?
Ook in de bijbel klinken deze geluiden.

Tegelijkertijd horen we daar ook van dichters die juist ervaren gedragen te zijn,
in moeilijke momenten.
Daar kun je God bij betrekken, maar niet iedereen zal dat altijd doen.
Een goed gesprek met een echte vriend, of een toevallige passant kan juist ook heel dragend werken.
Of, andersom: zo kun je ongemerkt en ongeweten ook mee-dragen in het leven van de ander.

Je gedragen weten door God?
Nog al eens is dat achteraf pas zó op te vatten.
Daar gaat het in Psalm 68 over, en in het zeer bekende gedicht naar deze psalm dat Linda de Zeeuw zo dadelijk zal voordragen.

Wandelen met God, het is déze God van Israel, aan ons bekend gemaakt in Jezus Christus, die anders is.
Met deze andere God loopt je nooit alleen.
Deze God zal je dragen.
Wie zich aan deze God toevertrouwd, loopt maar wordt niet moe.
Van lopen word je wel degelijk moe – dat weet ik heel goed.
Maar onvermoeibaar zouden we moeten zijn als het gaat om het met elkaar in gesprek zijn over wat ons ten diepste beweegt, over de hoop die in ons is.

Dat gaan we zo dadelijk ook doen!
Na een paar liederen en het gedicht gaan we, al zingend met het Taizé lied naar Bonhoeffer, op pad.
Het is de bedoeling dat u 2 aan 2 op stap gaat, al wandelend door Weesp.
Op pagina 11 vindt u gespreksvragen als suggestie.
Deze vragen zijn bedacht bij Psalm 68 en het gedicht.

Gespreksvragen:
•    Is er een moment in jouw/ uw leven dat je gedragen bent? Wie was dat voor jou? God/ een bekende / familielid, vriend, iemand anders?
•    Heb je zelf wel eens iemand gedragen? Wat betekent dat “dragen” concreet?
•    Heeft het je gedragen weten door God gevolgen voor je geloof, je leven en je relatie tot anderen?
•    Betrek(t) jij/ u God bij keuzes in het leven waarom wel of waarom niet?

Het is het spannendst als u een keer met iemand gaat lopen
die u niet of nog niet zo goed kent,
maar als dat té spannend is, gaat u samen met een bekende.
Laten we er wel samen opletten dat niemand alleen loopt.
We hebben geen route uitgezet – u mag uw eigen weg vinden, of bij de Vecht een bankje opzoeken om dáár te gaan zitten.
Ik hoop dat u niet al te zeer te hoop loopt tegen de wegafzetting vanwege de wielerronde.

Wie om wat voor reden dan ook, niet kan gaan wandelen, zoekt hier in een kerk een gespreksmaatje.
U kunt waar dan ook in het schip van de kerk gaan zitten – daar hebben we een grote kerk voor.
Om 10:45 uur vervolgen we de dienst weer gezamenlijk.
Als u mee op de tijd let, is dat prettig,
maar er is aan alles gedacht: om 10:40 uur luiden we de klok.
We gaan ook echt verder, komt u dan gerust weer binnenlopen.
Bij binnenkomst heeft u de gelegenheid uw gebedsintenties in een mandje te doen.
Daarover kunt u het ook hebben in uw gesprek.

De kinderen van de kinderdienst hebben hun eigen programma, daar zullen zij straks iets van laten zien. Zij verzamelen achter de preekstoel en maken hun eigen weg met God.

Ik wens u een goede wandeling en inspirerende gesprekken toe, graag tot straks.