20 januari 2008
ds. Wim lamfers
Kyriëgebed:
Laat ons bidden voor mensen wier hoofd niet naar een feestje staat, omdat zij verdrietig zijn nadat zij een geliefde verloren hebben aan de dood. Mensen die vechten tegen de eenzaamheid, vechten tegen hun tranen, moeite hebben met het feit dat het zo stil om hen heen is.
Laat ons bidden voor ouders die rouwen, omdat zij hun kind verloren hebben aan de dood. Hun zoon sneuvelde ten gevolge van zinloos geweld op een plek waar wij niets te zoeken hebben. Bloemen in de knop gebroken, levens te jong voorbij.
Dat mensen vrede zullen vinden, weer enigszins in evenwicht komen, waar nu nog verbijstering en machteloosheid de dienst uitmaken.
Laat ons bidden voor niet meer in veranderingen kunnen geloven, omdat het lot hun te vaak niet welgezind was, er in hun land te veel gebeurt wat niet goed is voor een mens. Dat mensen niet alle vertrouwen verliezen, niet moedeloos worden, niet alles alleen maar gelaten over zich heen laten gaan, maar zich aktief durven op te stellen, zich teweer stellen tegen tegenwerking, opdat de vreugde weer in hun leven terugkeert.
Laat ons bidden voor wie lijden onder een gedwongen huwelijk, geen keuze hadden en nu geen uitweg zien. Dat wij deze vrouwen niet aan haar lot overlaten, maar begrip opbrengen voor haar pijnlijke situatie, een uitweg bieden.
Heer, hoor ons gebed.
Gebed van de zondag: DB, 56b, 57a.
Schriftlezingen: Johannes 1:29-34 en Johannes 2:1-10
Rond Jezus gaan mensen van feest tot feest, omdat Jezus dichtbij zijn mensen staat en Hij zijn mensen wil laten delen in Gods genade, in de vreugde over Gods heil. Geen God ver weg, geen God ergens verdwenen achter de horizon, maar Immanuël- God met ons. God is heel dichtbij, sinds Kerst.
Waar God in ons midden is, ervaren mensen het leven als een zegen, want God schept alle ruimte voor vreugde en nieuwe kansen. Wij hoeven God zij dank niet langer gebukt te gaan onder een zwaarwegend verleden, maar zien een uitweg voor ons in plaats van een doodlopende weg.
Rond Jezus gaan mensen van een doopfeest naar een bruiloftsfeest, omdat dankzij Jezus het schijnbaar onmogelijke toch werkelijkheid wordt, waar de Geest neerdaalt en doorwerkt in het bestaan. Zonden, obstakels tussen God en ons, smelten weg als sneeuw voor de zon. Waar het leven een sof dreigt te worden biedt Jezus uitkomst, opdat mensen deelhebben aan het goede des levens. Levend bij heel elementaire dingen, bij Gods basispakket van water en wijn, wordt ons leven God zij dank naar een hoger niveau getild, wordt het leven onderweg naar Gods Koninkrijk een feest vol beloften van een betere toekomst. Alleen één ding: dat kunnen WIJ niet forceren, ook al dringen we nog zo bij Jezus aan. Wij zullen het aan God moeten overlaten, geduld moeten hebben en ons er op moeten instellen alleen datgene te doen wat HIJ van ons vraagt. ‘Wat Hij u ook zegt, doe dat!’
Leven met God is leven vanuit een diep vertrouwen. Erop vertrouwen dat het dankzij Hem toch nog goed komt. Geloven is vol vertrouwen doen wat God van je vraagt. Geen hinderpaal zijn voor Gods genade, maar de weg naar de verlossing banen door Gods wil te doen. Geloven is leven conform Gods wil, opdat niet alleen wij zelf, maar ook onze medemensen deel hebben aan het goede des levens, zij niet in paniek raken omdat er dingen tegenzitten, maar weer gaan stralen, omdat het goede hun onverwacht toelacht.
Rond Jezus is maar een beperkte ruimte voor tegenwerking en zuur kijkende gezichten, want steeds weer maakt Hij ons duidelijk dat wij leven in het beloofde land van melk en honing, omdat het schijnbaar onmogelijke mogelijk wordt, wij dankbaar mogen leven bij Gods goedheid en overvloed.
Jezus geeft een aparte smaak, een apart cachet aan het leven. Daarom is water niet goed genoeg. Jezus tilt ons leven naar een hoger niveau, opent mogelijkheden waar niemand van heeft durven dromen, opdat wij vrolijk, vol vertrouwen verder kunnen in plaats van aan het leven ten onder te gaan.
Om ons steeds weer te binnen te brengen dat het God om meer gaat dan het alledaagse, om ons er aan te herinneren dat God er is voor ons, dat God ons nabij is, ons opzoekt, vieren wij in de kerk het feest van brood en wijn, de feesten van manna, doop en Kana. Weg uit de woestijn, weg uit een dor en doods bestaan, want God zij dank op weg naar Gods bruiloftsfeest. Johannes geeft de juiste richting aan. Johannes doopt ons als voorbereiding op een leven in dienst van de Eeuwige en Jezus leeft ons die bijzondere wijze van leven voor met behulp van symboliek en gelijkenissen. Daarom klinkt rond Jezus geen platgeslagen, oppervlakkige krantentaal, maar gaat het om diepgang op meta-niveau.
Steeds weer laat Jezus ons zien dat het leven geen woestijn, geen karig bestaan mag zijn, maar dat het in het leven om de overvloed Gods draait, die een diepe zin aan het leven geeft. Daarom is rond Jezus geen ruimte voor sombere gezichten, maar wel alle ruimte voor dankbare mensen. Geen soberheid, maar vreugde als de diepste zin van ons bestaan, lang zullen wij leven in de gloria, omdat wij rond Jezus mogen opstaan tot vreugde, om achter de Heer aan op weg te gaan om stukje bij beetje – van gelijkenis tot gelijkenis, van feest tot feest – deel te hebben aan de ontvouwing van Gods heerlijkheid. Een heerlijk bestaan dankzij de Heer van leven en dood.
Dankzij Jezus gaan wij van feest tot feest. Bethlehem, de Jordaan, Kana, de feesten volgen elkaar in snel tempo op, opdat wij diep doordrongen raken van Gods goedheid, Gods genade diep ervaren, diep beseffen naar wat voor niveau God ons leven wil tillen. ‘Kom vriend, hogerop!’ Geniet van fris water. Geniet van een goed glas wijn. Geniet dankbaar van mijn goedheid, die geen grenzen kent. Zie je wel? Ik ben er helemaal voor jou. Doop, avondmaal, het is er allemaal voor jou, pure genade. Dan kan je alleen maar diep dankbaar eucharistie, het feest van de dankbaarheid, vieren.
Voor wie de levenskunst verstaat volop te genieten van Gods goedheid gaan werelden open. Rond eye-opener Jezus val je van de ene verbazing in de andere, rol je van het ene in het andere feestje, ontdek je een wondere wereld. Alleen maar goedheid, alleen maar liefde, geen enkele wanklank, je komt dankzij de goede Herder niets tekort. Mij ontbreekt niets als gast aan tafel bij God. Daarom mag het de mensen op het bruiloftsfeest aan niets ontbreken.
Wel is er rond Jezus steeds weer aanvankelijk de nodige tegenwerking. Hier tot van de Moeder Gods toe. Maar die tegenstand, dat onbegrip heeft niet het laatste woord, omdat het allemaal draait om de vreugde over het bestaan, om levensvreugde onder Gods zegen.
De Bruidegom zelf roept ons op deel te nemen aan het bruiloftsfeest. Uit zijn zijde komen water en bloed, ons ten goede. Hij schenkt ons zelf de wijn. Dankzij de goede Herder, dankzij doopwater, dankzij brood en wijn wordt ons leven anders, wonderlijk goed. Daarom kan je niet anders dan dankbaar, verwonderd zingen: Lof zij U, Christus, in eeuwigheid! Amen.
Gebeden:
Wim: Wij danken U dat het ons rond Uw geestelijke bruiloft aan niets ontbreekt, dat U voor ons klaarstaat met het mysterie van doop en wijn om ons op weg door het leven te begeleiden met goedheid en overvloed. Wij danken U dat U ons zo steeds weer laat zien dat U ons opzoekt, opdat wij het vol vertrouwen bij U zoeken.
Wij danken U dat U van ons leven een feest maakt, ons leven diepgang geeft, ons perspectief schenkt, ook al is dat wel eens dwars door donkere wolken heen. Wij danken U dat wij van U mogen leren verwonderd en dankbaar te leven, zodat wij in Uw licht meer zien dan het gewone.
Hannie: Ontferm U over wie geen deel hebben aan het goede des levens: mensen, kinderen soms nog, die niet verder komen dan moeizaam overleven. Dat ook zij deel krijgen aan wat een mens nodig heeft om het leven als een feest te kunnen ervaren. Dat wij daartoe met hen delen wat U ons hebt toebedeeld, opdat er heilzame grenzen worden gesteld aan armoede en doffe ellende. Maak dat wij daartoe in navolging van U oog hebben voor wie onze aandacht en zorg behoeven.
Wim: Ontferm U over wie vastgelopen zijn in het leven en daardoor het leven niet van de vrolijke kant kunnen zien. Mensen die gebukt gaan onder het bestaan, het leven alleen maar als zwaar kunnen ervaren. Het vertrouwde kringetje is zo klein geworden, de mogelijkheden om te genieten van het leven zo gering. Het gaat allemaal zo moeizaam, zeker als ziekte je deel is, pijn je voortdurend kwelt.
Wees deze mensen in hun nood en angst nabij.
Hannie: Voor Uw aangezicht denken wij aan mensen die wij niet kunnen vergeten. (dan bidt je de intenties).
Wim: Geef ons oog voor wie zich aan hun lot overgelaten voelen. Het leven alleen kan zo zwaar zijn. Aandacht kan een mens zo goed doen. Dat wij ons in Uw naam, namens U over mensen ontfermen.
Een bezoekje kan zo goed doen, aandacht zo helend werken.
Heer, wij bidden U: HEER, ONTFERM U.
Hannie: Er zijn dingen waarover wij alleen met U kunnen praten. Luister naar ons, als wij in stilte tot U bidden.
Heer, wij bidden U: HEER, ONTFERM U.
