24 april 2011, Pasen
Lezing uit de Thora: Genesis 2:4b-9, 18, 21-23
Evangelielezing: Johannes 20:1-18
In een bloeiende tuin onthult God ons Zijn diepste bedoelingen: dat het Hem om het leven gaat. Dat het leven rond ons opbloeit doordat wij leven in harmonie met medemensen, flora en fauna. Omdat het God om een goed leven voor alle mensen gaat, onthult Hij ons ook dat wij keuzes moeten maken, het kwaad moeten mijden, om medemensen en de natuur geen schade te berokkenen. Volgens God zijn er grenzen die je maar beter niet kunt overschrijden, wil er sprake zijn van goede onderlinge verhoudingen, wil er sprake zijn van een goed leven, ondanks de dreiging van het kwaad en de dood. Er zijn niet voor niets limieten. Zo worden wij behoed voor onheil. Zolang zij die heilzame grenzen respecteren, zolang zij zichzelf niet overschatten, leven de mens en zijn vrouw in vrede, is er van zonde en dood geen sprake, loopt alles precies overeenkomstig Gods bedoelingen met ons leven.
Door heilzame kaders aan te geven bakent God een veilige speelruimte voor ons af. Zo behoedt de goede God ons voor het kwaad en de dood, houdt Hij onheil op veilige afstand. Daar kunnen wij God alleen maar dankbaar voor zijn. Dat er zo alle vrijheid is om samen een goed leven te leiden, daar kunnen wij alleen maar blij mee zijn: Sjimchat Thora, vreugde over DEZE heilzame richtlijnen voor een goed leven.
Samen leven onder Gods zegen is Gods inzet. Daar is alles op gericht. Wat dat voor mensen betekent, wat dat goede leven heel concreet inhoudt, leeft Gods Zoon ons voor. Wat kunnen wij dan anders doen dan Hem navolgen?
Goedheid, vanaf het voor Gods kinderen veelbelovende begin tot het voor Gods Zoon bittere einde. Het goede, omdat God niet anders kan, God en goed bij elkaar horen, God en goedheid samenvallen. God zorgt voor de samenklank, voor de harmonie der sferen waar wij op sommige momenten, hoogtepunten, even aan ruiken. Dat weldadige hoge niveau wil God het liefst over heel ons leven uitgestrekt zien. Vandaar Zijn geboden, Zijn richtlijnen voor een goed leven, die Jezus zo voortreffelijk in praktijk brengt; echter zonder daar veel waardering voor te krijgen. Merkwaardig dat wij zo veel aandacht besteden aan het kwaad, maar zo weinig oog hebben voor het goede. Over eenzijdigheid, over een beperkt blikveld gesproken.
Omdat zij rond Jezus louter goedheid geproefd hebben, kunnen de vrouwen in de tuin niet buiten hun Heer. Omdat dat goede na Pasen doorgaat, zijn deze vrouwen zo blij dat Jezus in hun midden leeft. Gods goedheid kent geen grenzen; Gods goedheid gaat alsmaar door. Daar kan je je alleen maar over verwonderen. Daar kan je je alleen maar over verbazen en verheugen. Vreugde en goedheid, wat wil een mens nog meer? Wat wil een mens nog meer dan DEZE ingoede God, die het Niets heilzaam voor ons begrenst?
En al die doden in Japan en in de Arabische landen dan en al die mensen die wij met veel verdriet vanuit deze kerk hebben uitgedragen? Daar kan toch van vreugde geen sprake zijn? Ik onderschat de dood en het verdriet dat een overlijden teweegbrengt geenszins. Daarvoor heb ik te zeer met de dood geworsteld. Maar toch zeg ik: ‘in God geborgen en daarom uiteindelijk meer dan verdriet’: omdat wij onze geliefde doden aan God kunnen toevertrouwen, veilig mogen weten bij Hem. Hoe dat in zijn werk gaat? Hoe het bij God is? Daar kan ik geen zinnig woord over zeggen, want daar kan je je geen voorstelling van maken. God gaat ons immers boven de pet. Alles wat daarover gezegd wordt is speculatie. Maar net als de Paasvrouwen vertrouw ik er op dat het bij God goed is, omdat God de Levende is, omdat het leven God te kostbaar is om het zomaar verloren te laten gaan. Daarvoor is Gods inzet op het leven gezien Zijn geboden te veelomvattend en gezien Goede Vrijdag te diepgaand. Daarvoor is Gods inzet op barmhartigheid en troost te groot. Daarom komt het uiteindelijk goed.
Via de tuin schenkt God ons het leven, meteen vanaf het begin. Daarom vindt de herschepping, niet toevallig, ook in een tuin plaats. Wie het leven en de natuur niet weet te waarderen, verwaarloost het geschenk van het leven, misacht Gods goedheid, verwaarloost de rust van de sjabbath, de broodnodige ont-spanning, die God ons schenkt om ons leven diepgang te geven en intens goed te maken. Een leven zonder verwondering en vreugde is troosteloos. Dat laten de Paasvrouwen ons ook zien. Dankzij het leven met God, Zijn goedheid, Zijn zegen, Kerst en Pasen, zijn wij de koning te rijk, kunnen wij alleen maar dankbaar door het leven gaan.
Vrouw, waarom huil je? Elke zondag is het opnieuw Pasen. Elke morgen is Gods goedheid er opnieuw (Klaagliederen 3:22v.). Dat betekent elke dag opnieuw dankbaar mogen leven. Wat wil een mens nog meer? Daarom elke dag leven uit de vreugde van Pasen, levend uit het ‘Lof zij U, Christus, in eeuwigheid’. Amen.
