13 september 2015, startzondag
Uit de Bijbel: Jona
Overweging uitlopend op vragen en onderling gesprek
Jona, de tegendraadse profeet, die de opdracht van God terzijde legt. Sterker nog: hij gaat precies de andere kant op. Dat blijft niet zonder gevolgen: allereerst voor de bemanning en het schip waarop hij meereist en als tweede niet voor hemzelf. Hevige storm bedreigt het leven van de zeelui en ook van Jona. Offert hij zich dan toch op? Als hij tegen de zeelui zegt dat hij maar overboord gejonast moet worden? Dan zullen zij in ieder geval overleven? Of is hij werkelijk zo moe van Gods opdracht,
dat hij ziet dat vluchten geen zin heeft, dan maar het water in? Eindigt hier het leven van Jona? Of is het de wanhoop van Jona? Hij weet het ook niet meer?
Hoe diep kun je vallen? Niet zo diep dat er altijd wel een grote vis is die je opslokt – door God beschikt.In die drie dagen van de dood komt Jona tot leven: hij dankt God, hij zingt een lied in de buik van de vis. Eenmaal weer op het droge gaat hij op pad, trouw aan zijn opdracht.
Nou ja, niet helemaal. Aan de rand van de grote stad Ninevé gaat hij roepen dat het fout af zal lopen met de stad en haar inwoners. Alsof je in Driemond – immers ook Amsterdam – iets gaat roepen dat op de Dam gehoord moet worden. Hoe minimalistisch ook: zijn oproep heeft effect. De mensen veranderen hun leefstijl en hun omgang met elkaar. Mooi, hoe een klein ding zo’n effect kan hebben.
Dan denk ik aan de zeer indringende foto van Aylun Kurdi,het 3 jarige jongetje verdronken op het strand van Turkije vorige week. Deze foto brengt mensen in beweging. Triest dat het zo gaat, mooi dat het effect heeft.
Profeet Jona is uit ander hout gesneden: hij gaat zitten kijken wanneer het mis gaat in Ninevé. Gelooft hij niet in zijn missie? In de trant van ‘ja God, ik doe wel wat je van mij als profeet vraagt, maar.. wat stelt het eigenlijk allemaal voor?’
Jona leert, hoop ik, in deze geschiedenis nog het meeste wie God is, voor hem en voor de inwoners van Nineve. Hij wist het allemaal wel dat God barmhartig is, genadig en liefdevol, geduldig en trouw,
tot vergeving bereid. Hij wist het wel in zijn hoofd, op grond van het verleden wellicht maar hij ontdekt nu wat dit concreet betekent, in het hier en nu. Ook Jona moet dit leren ervaren, in zijn hart!
Of Jona anders uit Nineve vertrekt dan dat hij er gekomen is, vertelt de Bijbel niet, maar ik kan mij er van alles bij voorstellen. Ik hoop altijd maar, als een door mij verzonnen aanvulling op dit bijbelboekje, dat Jona aan zijn kleinkinderen, of aan zijn nichtjes en neefjes, aan een volgende generatie dus vertelt over zijn levenservaringen met God, op zijn omweg naar Nineve en weer terug.
Jona, de tegendraadse profeet, en juist daarin is hij een inspirerende figuur. Gods opdracht? Lopen wij er, als we heel eerlijk zijn, ook niet voor weg soms? Of, we weten wel wie God is voor ons, en wat betekent dat dan voor ons leven, ons doen en laten, voor onze bijdrage aan de gemeente?
Inspireren en geïnspireerd worden is het thema voor het komende seizoen. U hoort er straks meer over.
Ik nodig u nu uit om met elkaar aan tafel, met een kopje koffie, terug te kijken én vooruit te blikken.
Goede herinneringen op te halen èn dromen te dromen èn elkaars verlangens te delen! Niet om het uitsluitend gezellig met elkaar te hebben. Begrijp mij goed laat het vooral geanimeerde gesprekken zijn. Wat zou het mooi zijn als we ook van elkaars ongemak, ongeloof en moeiten weten, zoals Jona die niet wil, toch gaat, zich er ietwat gemakkelijk vanaf maakt en hoe hij dan God ontmoet! Doen we de goede dingen als gemeente? Laten we ons aanspreken door God, de Bijbel, de boodschap van het evangelie? Horen we het appèl? Of toch liever niet, en herkennen we ons juist in Jona? Wie zijn roeping volgt, kan met heilig vuur op pad gaan.
Ik spreek de hoop uit dat in de gesprekken iets van het heilig vuur klinkt, dat brandde in het verleden, nu nog en dat vuurt is nog lang niet uit.
– > instructie over gesprek
Vragen: ook op papier op de tafels/ projecteren op schermen
We verdelen de geschiedenis van onze gemeente in drie delen:
Verleden: voor 2005
Heden: 2006-2015 : fusie diensten in één kerkgebouw
Toekomst 2016 en verder:
Waaraan bewaart u goede herinneringen?
Wat of wie heeft u geïnspireerd?
Wat waardeert u? Waardoor of door wie wordt u nu geïnspireerd?
Waar droomt u van met het oog op de toekomst van deze gemeente?
Wat wilt u als inspiratie doorgeven voor de toekomst?
Introductie jaarthema
‘Iedereen telt mee: inspireren en geïnspireerd worden!’ Dat is het nieuwe jaarthema voor het seizoen 2015/2016.
Iedereen doet er toe, jong en oud, man en vrouw, trouwe kerkganger of als je hier minder vaak komt, gelovig of iets minder zeker gelovend. Met elkaar vormen we hier in Weesp een gemeenschap met God, met elkaar en vóór elkaar, met uitstraling naar de hele stad Weesp. Samen, met elkaar, kunnen we geïnspireerd worden: iets ontvangen, en inspireren: iets geven.
Het gaat om die twee kanten: geven en ontvangen. Dit is de plek waar we inspiratie ontvangen, voedsel voor onderweg, de komende week in. Vanuit deze plek kunnen we onze inspiratie ook doorgeven, aan anderen wie ook maar op onze weg komt, en in onze daden.
In de recente uitgaven van Onderweg heb ik u gevraagd, als voorbereiding op deze dienst en de verdere invulling van het jaarthema het komende seizoen door wie u geïnspireerd wordt.
Welke bijbelse figuren of bijbelse verhalen gaan met u mee? Later heb ik dat uitgebreid naar liederen waardoor u geïnspireerd wordt.
Van een aantal mensen heb ik een reactie gekregen die dan meteen meerdere inspirerende personen of verhalen noemden. Ik noem ze: Esther, Jonathan, Petrus, Salomo en Paulus over de liefde. Iemand was ook nieuwsgierig naar Ezau en Simson – de wat rauwbonkige types uit de Bijbel.
De verhalen over water intrigeerde ook iemand. Eén lied is genoemd: psalm 139: ‘Heer die mij ziet zoals ik ben’.
Met deze verhalen moeten we het doen. Hiermee valt wel weer een nieuw seizoen te vullen, dunkt me. Misschien inspireert u dit weer – ik hoor het graag! Het gaat er vooral om met elkaar in gesprek te raken – dat hebben we zojuist geoefend en in gesprek te blijven, over wat ons ten diepste beweegt. Als voorbereidingsgroep hebben we iets bedacht en gemaakt dat u daaraan blijvend herinnert.
Onder het kopje ‘omgekeerde collecte’ – u krijgt namelijk iets, ontvangt u een sleutelhanger met aan de ene kant een foto van de kerk en aan de andere kant de tekst ‘iedereen telt mee – inspireren en geïnspireerd worden’. Doe ‘m aan uw sleutelbos, en ga met elkaar in gesprek.
Er zijn meer sleutelhangers dan vandaag mensen in de kerk zijn. Dat is geen verspilling, maar opzet.
De sleutelhangers zullen in de komende weken hun weg vinden naar mensen die niet meer in de kerk kunnen komen. Het geven ervan is meteen een mooie aanleiding voor een gesprek.
