Het doel van ons gemeente-zijn is dat we als gemeente(leden) groeien in de verborgen omgang met God, groeien in de onderlinge gemeenschap, samen één zijn in veelkleurigheid, verbonden met, gastvrij naar en dienstbaar aan de samenleving en de wereld.

8 juli 2007

ds. Wim Lamfers

Evangelielezing: Lukas 10: 1-20

WIJ geloven in hebben en in steeds meer geld. Jezus gelooft dat de eenvoud van het ‘geef ons heden ons dagelijks brood’ ons veel meer te bieden heeft. Daarom is het christendom van het begin af aan bewust een zaak van een stelletje armoedzaaiers. Geen pracht en praal, niet weer een nieuw hebbedingetje, niet weer iets weggooien wat nog goed bruikbaar is, maar eenvoudig, toegewijd leven. ‘Leer mij eenvoudig leven, U toegewijd’. Eenvoudig leven, back to basics, omdat je juist in eenvoud en gebed de diepste waarden van het leven ontwaart, terwijl je in de consumptiemaatschappij door de bomen het bos niet meer ziet, laat staan de zin en de bedoeling van het leven. Rond deze kinderen van God die uitgezonden worden om het leven van medemensen te verrijken met bezinning en hoop gaat het niet om weer een nieuw jurkje, maar draait het om het eenvoudige, multifunctionele habijt van de kloosterling.
    Omdat het in het leven van Gods kinderen om een leven in eenvoud draait, draait het in hun leven om bid en werk; in DEZE volgorde: eerst de rust van sjabbath, eerst de vreugde van het geloof beleven; het werk, dat WIJ zo belangrijk vinden, komt pas daarna, op de tweede plaats. Een evenwichtige afwisseling van eerst ontspanning en pas daarna inspanning. Het werk krijgt immers pas zin en diepgang vanuit de bezinning, niet vanuit de sleur, de tredmolen. Men kan niet tot creativiteit komen waar rust, vreugde en vertrouwen ontbreken. De apostelen leven vanuit hoop en vertrouwen als dragende grond van het bestaan. Hun leven is een diakonaal, eenvoudig leven, een eenvoudige edoch voedzame maaltijd. De zin van hun bestaan is: er namens God zijn voor anderen, in dienst van het Koninkrijk leven bij liefde, vreugde en dagelijks brood, al het goede dat de Heer ons geeft, want dat is echt meer dan genoeg. Niet leven bij de kick, weer iets sensationeels, maar leven bij de verwondering. Verwondering doe je op in de tuin, als je de wondere wereld van het kwetsbare leven ontwaart, ontdekt dat in een veldje aardbeien een heel universum van flora en fauna schuilgaat; als je het maar wil zien. God begon zijn geschiedenis met de mensen niet voor niets in een tuin vol verwondering. Verwondering doe je op in de wondere, wijdse wereld van het boek. Verwondering word je deel door te luisteren naar kerkmuziek. Geen dag zonder Bach. Meer heb je niet nodig dan een bloem, een gedicht en muziek die je diep raken.
Eenvoudig leven bij de gratie van Gods genade en inspiratie. Eenvoud, want overdaad schaadt. Overdaad schenkt je niet zoveel extra als men wel denkt. Hersenspoeling door de reclame brengt je alleen maar in verwarring. Overdaad schaadt onze gezondheid. Overdaad schaadt het milieu. Overdaad richt schade aan in ons leven, schaadt de ziel. Haast en werkdruk ontregelen je leven alleen maar, voegen er niets waardevols aan toe. Daarom kiezen Jezus en zijn discipelen in alle wijsheid heel bewust voor de eenvoud en de rust van meditatie en gebed, voor aandachtig, toegewijd leven, om voldoende tijd te hebben om open te kunnen staan voor God en medemensen.
    Voordat de apostelen op pad gaan wordt er eerst gebeden. Gebeden om Gods bijstand en inspiratie. Voordat je bij iemand op bezoek gaat bidt je eerst om wijsheid, opdat je geen dingen zegt die niets goed tot stand brengen, opdat je een ontmoeting zult hebben die het leven van alle betrokkenen verrijkt, opdat het komt tot een diep persoonlijk Ich-Du-kontakt en niet blijft steken in een zakelijk, oppervlakkig Ich-Es-kontakt. Gebed als vertrekpunt, als moment van bezinning op wat goed is in het leven en op wat NIET goed is voor een mens. Gebed als ontmoeting met God, met het leven, met medemensen, met je diepste wezen, opdat onbezonnen, onvriendelijk gedrag zoveel mogelijk wordt uitgebannen.
    Ik zend U als schapen onder de wolven. Zo onschuldig, zo vrijblijvend is het leven niet. Onderscheid kunnen maken tussen goed en kwaad is een groot goed, inzicht een eerste vereist. Dat alles schenkt God je. Het meest wezenlijke voor het leven doe je nergens anders op dan bij dat ene, unieke, niet te benoemen geheim dat wij God noemen. De God van Israël geeft ons zijn geboden voor een goed leven
niet voor niets: Hij weet hoe ingewikkeld het leven is. Daarom schenkt Hij ons het boek des levens, een boek over het volle leven, in al z’n facetten.
Ik zend U als schapen onder de wolven. Het geloof wordt van alle kanten bedreigd, door socialisten, liberalen en islamieten, bien étonnés de se trouver ensemble, allemaal in naam van een zogenaamde vrijheid die geen vrije beleving van het geloof duldt en mensen hersenspoelt richting een saaie uniformiteit die geen ruimte toelaat voor verscheidenheid.
+Ik zend U als schapen onder de wolven. De Heer die straks aan het kruis belandt maakt zich nu al geen illusies. Hij ontmaskert illusies veeleer. Dat werkt ontnuchterend, heilzaam. Met deze wijsheid kan je je voordeel doen.
    Waar je ook binnenkomt, zeg eerst: vrede zij U; vrede en alle goeds, pax et bonum. Vrede om je heen verspreiden – de diepste bedoeling van het leven met God. Van die wezenlijke, verrijkende waarde zijn wij afgedwaald, ondanks alle gepraat over normen en waarden. Er is meer polarisatie in onze samenleving dan in vrede samenleven. Dankzij een alom aangewakkerde hebzucht is er meer afgunst dan vrede in veler harten. Vrede verspreiden, omdat geen mens daar buiten kan. Als wij niet in vrede met God, met medemensen en onszelf leven, zijn wij uit balans, zitten we niet goed in ons vel. Dan is de eenvoud ver te zoeken, de eenvoud die met een enkelvoudige, op het Koninkrijk gerichte blik tot de kern van de zaak weet door te dringen. Verstrooiing, een veelheid aan keuzemogelijkheden brengt vooral verwarring teweeg, eenvoud daarentegen rust en vrede. Eenvoud, rust en vrede nemen voor ons bestwil afstand van wat niet goed is, van wat onrust teweegbrengt in plaats van een heilzame, genezende rust.
De goede Herder stuurt ons er op uit, omdat communicatie het geheim van het geloof is. Het geloof leeft voort dankzij mond op mond reclame. Maar voordat de goede Herder vaststelt wat onze mission is, geeft Hij ons eerst deel aan het goede des levens, opdat wij niet verdwalen, maar rust, troost en een diepe vrede ervaren in ons leven, door dicht bij de Bron van alle goeds te leven. Amen.