10 september 2006 Startzondag
ds. Wim Lamfers
Markus 8:27-29: wie is Jezus?
Markus 7: 31-37 en 8:22-25: Jezus gunt ons een brede blik en opent daarom onze oren en ogen
Je ziet wel mensen om je heen praten, maar je kunt hen niet horen. Je kunt alleen maar begrijpen wat zij zeggen als je kunt liplezen. Maar sommige mensen houden geen rekening met je. Die praten veel te vlug. Dan kan je niet meer volgen wat zij met hun snel bewegende lippen allemaal zeggen. De woorden buitelen over elkaar heen en jij staat buitenspel, jij kunt niet meer meedoen met het gesprek.
Vraag: hoe voel je je dan, als jij niet kunt meedoen? (bijv. met een spel op het schoolplein)
Die doofstomme man en die blinde man kunnen allebei niet meedoen met de rest. Daarom geneest Jezus hen, opdat zij net zo zijn als de andere mensen, WEL volop kunnen meedoen, zich niet langer buitengesloten voelen, alleen voelen.
Waarom kunnen jullie niet een beetje meer rekening houden met mensen die niet zo snel mee kunnen komen? Waarom worden mensen die anders zijn dan wij eigenlijk door ons buitengesloten? Moet iedereen dan per se normaal zijn? En wat is normaal? Is normaal alleen maar: net als wij?
Vraag: zou dat fijn zijn, als iedereen hetzelfde was?
Ik denk dat dat saai zou zijn. Allemaal dezelfde kleren. Allemaal dezelfde ideeën. Allemaal precies hetzelfde. Wat saai! Wat vervelend!
Als we allemaal hetzelfde zouden zijn en net als de buren zouden denken, dan zouden er geen mensen zijn, die ons aan het denken zouden zetten, ons zouden uitdagen, zouden prikkelen.
Stel dat wij allemaal alleen maar groen een mooie kleur zouden vinden. Wat zou dat saai zijn, eentonig! Gelukkig zijn er mensen die ons meer laten zien, ons leren anders, ruimer naar de mensen en de dingen te kijken. Kunstenaars als Thomas Posthuma. Kijk eens goed! Er is veel meer te zien dan je op het eerste gezicht denkt. Je moet leren kijken, wil je inzicht krijgen, wil je meer zien dan het gewone, alledaagse. Kunstenaars, schilders en beeldhouwers, leren ons anders naar de werkelijkheid kijken. Zij laten ons een apart stukje van het leven zien. En als we DAT zien, dan zeggen we vol verwondering: zo heb ik het nog nooit gezien. Daarom gaan we straks leren kijken, tijdens de kijk-tocht door een bekend stukje Weesp, dat er opeens anders blijkt uit te zien, minder bekend is dan we altijd dachten. Wonderlijk mooi.
Die doofstomme man en die blinde man zetten ons aan het denken: wat betekent het als je niet goed kunt horen?Wat mis je als je niet goed kunt zien?
Vraag: wat mis je als je alleen maar recht vooruit kijkt? (ik: oogkleppen op laten zien)
Vraag: Wat mis je als je maar een stukje van het geheel ziet? (ik: door je gebogen vingers kijken)
Kijk zo eens naar het orgel. Vraag: Wat zie je dan allemaal NIET?
Wij zien alleen maar een stukje van de werkelijkheid. We zien alleen maar een klein gedeelte van de legpuzzel. Eyeopener Jezus wil onze blik verruimen, ons veel meer laten zien en horen. Jezus gunt ons een brede blik op de werkelijkheid. Hij wil ons volop laten genieten en opent daarom ogen en oren.
Die blinde man kan niet meteen alles goed zien. Ook hij moet LEREN kijken. Zie je al iets? Eerst ziet hij de mensen alleen maar als bomen rondlopen. Heel vaag. Wat een stijve harken!
Het beeld van deze man is nog troebel. Zijn blikveld is helemaal vervormd, omdat hij alles door een eenzijdig gekleurde bril ziet. Jezus heeft lef en helpt ons daarom, net als kunstenaars, van onze eenzijdige kijk op het leven af. En dan wordt alles veel flexibeler, lang niet zo stijf meer, veel speelser. De verkramptheid gaat er uit.
Als je alles alleen maar door een sombere bril ziet, ziet de wereld er weinig vrolijk, weinig aantrekkelijk uit. Pas als je die donkere bril afzet komt alles weer tot leven. Pas als je goed hoort en goed gaat zien wordt alles veel kleuriger, veel mooier. Dan blijf je ook veel langer kijken. Als je lang kijkt naar een schilderij, ga je na verloop van tijd steeds meer ontdekken, steeds meer zien. Daar wil eyeopener Jezus met ons naar toe: dat we niet meteen doorlopen, niet onverschillig langs mensen heenlopen, maar veel langer kijken, van alles in ons opnemen. Pas dan ga je vol verwondering kijken.
Dan begrijp je ook beter wat anderen missen en ga je meer rekening houden met anderen, leer je de werkelijkheid ook met de ogen van een ander te zien, niet eenzijdig maar veelzijdig.
Wie dankzij Jezus tot inzicht komt, leert door de ogen van een ander te kijken, misschien zelfs wel met Gods ogen vol liefde en geduld naar de mensen en de dingen te kijken. Dat is pure winst. Wat een verrijkende kijk op de werkelijkheid! Ziet U het al? Amen.
