Wat zou er van deze zieke man zijn terechtgekomen, indien zijn vier vrienden elke hoop op genezing zouden hebben opgegeven? Hadden zij berust in de situatie, hadden zij er geen vertrouwen meer in gehad en hem als een hopeloos geval gezien, dan was deze zieke nooit bij Jezus terecht gekomen. Dan hadden zij deze gehandicapte man ook vandaag weer op zijn vaste plek neergezet om te bedelen. Deze doordouwers laten hun vriend echter niet vallen. Over naastenliefde gesproken! Hoop tegen beter weten in en een grenzeloos geloof in de reddende kracht van Jezus zijn de drijfveren die deze vrienden gaande houden. Over motivatie gesproken.
Hoe vaak ervaren zieken niet hoeveel dat voor hen betekent: dat medemensen je, ook als je lange tijd ziek bent, trouw blijven opzoeken, zich onvoorwaardelijk voor je inzetten. Zulke vrienden in de nood zijn goud waard.
Hoop, vertrouwen en liefde zetten mensen in beweging, stellen ons tot meer in staat dan het gemiddelde. Mensen vol hoop, die hart voor de zaak hebben, ruimen blokkades op, hebben een enorm uithoudingsvermogen, houden ondanks alles vol, ook als het tegen zit, misschien wel juist als het niet mee zit.
Vol hoop gaan deze hulpverleners met hun zieke vriend op weg naar Jezus, opdat deze man stevig verankerd weer vastigheid gaat ervaren in zijn leven. Het is nu of nooit! Geloof, liefde en hoop zijn geweldige drijfveren die onverwachte dingen tot stand brengen. Zonder zoveel Godsvertrouwen hadden zij het nooit zover geschopt. Gebrek aan geloof en aan vertrouwen kunnen daarentegen enorm remmende factoren zijn.
Vol vertrouwen in de goede afloop overwinnen deze vier gedreven mensen allerlei blokkades die je altijd weer bij ziekte ontmoet. Hier zijn die belemmeringen: anderen in de weg staan en het kwaad van een aanhoudende ziekte. Ondanks tegenslag zijn deze hulpverleners niet te stuiten. Hulpverleners, echte vrienden gaan door! Over enthousiasme, over gedreven worden door Gods Geest, gesproken.
Doorgaan waar geen doorkomen aan lijkt. Gaat het daar soms ook niet om in het kerkewerk? Je blijven inzetten, ook als het rendement niet bepaald indrukwekkend is. Doorzettingsvermogen blijven tonen in het vertrouwen dat je werk zoden aan de dijk zet, ertoe doet en de moed opgeven geen optie is.
Waar geloof, liefde en hoop het voor het zeggen hebben legt men verantwoordelijkheidsgevoel aan de dag, zetten mensen zich in voor medemensen, kerk en samenleving. Daar bouwt men samen iets op, ten behoeve van de kerk, ten dienste van de stad, tot heil van medemensen. Geloof, liefde en hoop zetten iets bijzonders in beweging, leiden telkens weer tot een gemeenteleven vol leuke, boeiende initiatieven.
Hun geloof stelt deze vier vrienden in staat om iets groots te doen voor een ander. Voor hen is het lot van die ander, hun zieke vriend, HET uitgangspunt, DE drijfveer. Niet ik, maar mijn medemens, mijn naaste telt, net als in al de geboden, Gods richtlijnen voor een goed leven. Naastenliefde als drijvende kracht die bergen verzet. Geen moeite is dan teveel.
‘Kom toch dichterbij vriend, hoger op!’ (Lukas 14:10). Zo komen zij, ondanks allerlei weerstanden, toch bij Jezus uit, worden hun inzet en moeite beloond. Wat is het geheim van de smid? Samenwerking. Teamwork verlegt grenzen. Misschien moeten wij wel meer gaan samenwerken met onze medechristenen aan de overkant van de Kom. Het feest dat wij onlangs vierden toont tot wat voor inspirerende gebeurtenissen dat kan leiden. Misschien moeten wij wel meer gaan samenwerken met mensen die wel wat voor de Grote kerk als gebouw voelen, maar niet voor wat zich in dat gebouw afspeelt. Mensen die beseffen dat dit fraaie gebouw bij onze stad hoort, dus moet worden onderhouden. Of misschien moeten wij nog meer kerk voor ALLE mensen zijn, de schatten van de kerk, de armen, voorop. Door samenwerking grenzen verleggen, omdat Jezus steeds weer grenzen doorbreekt, tegenstand overwint. Hoe gaan wij als open, gastvrije gemeente grenzen verleggen in het nieuwe seizoen? Zo te werk gaan dat mensen niet, net als deze vier mannen, tegen weerbarstige ruggen aankijken, maar zich welkom voelen.
Uit waardering voor het geloof van deze trouwe vrienden laat Jezus hen door middel van deze genezing zien dat hun Godsvertrouwen niet tevergeefs is geweest. Daarom mogen ZIJ zien hoe Gods toekomst er uit ziet, wat er gebeurt wanneer God het alleen voor het zeggen heeft: kansloze mensen krijgen nieuwe mogelijkheden, hebben weer toekomst dankzij Gods goedheid. Geweldig! Leef daarom vol Godsvertrouwen uit de hoop! Dat is dik de moeite waard. Lever je niet uit aan negatieve gedachten. Laat je leven niet beheersen door angst en zorgen, maar leef uit de vreugde. Vreugde, verbazing, dankbaarheid, die hier ten deel vallen aan mensen die tegen hoop op hoop in zijn blijven geloven in de kracht van de liefde, in hulp voor hun zieke vriend.
Geloof, liefde en hoop. Dat is de samenvatting van waar het in het geloof om draait, omdat geloof, liefde en hoop zoveel goeds tot stand kunnen brengen.
Geloof, liefde en hoop, in die volgorde. Want als geloof en liefde ons niet gaande houden, kan je de hoop wel vergeten. En mensen zonder hoop zijn te beklagen. Die verschrompelen, die gaan gebukt onder het leven in plaats van te blijven doorgroeien, gesterkt door een geloof dat niet in oppervlakkigheden blijft steken en juist daarom veerkracht, uithoudingsvermogen geeft.
Het kerkdak is het symbool van de liefde. Met de liefde als wapen ben je onder dak (naar kerkdak kijken), zeker als dat dak groen is, de kleur van de hoop draagt, als bemoediging.
Geloof, liefde en hoop, volmaakte harmonie van de grote drie die ook ons steeds weer gaande houden, ondanks tegenslag, ondanks verdriet, omdat de Heer en Zijn apostelen ons, net als deze vier vrienden, zijn voorgegaan in ondanks alles doorzetten, blijmoedig, standvastig doorgaan.
Hoop is een oerkracht blijkens de volharding van deze vier vrienden. De kracht dat je, ook als het tegenzit, de moed niet opgeeft, omdat het om mensen gaat. Die kracht, die gedrevenheid wens ik alle vrijwilligers die ik hier voor mij zie toe voor het nieuwe seizoen. Amen.